Άνοιξα προηγουμένως την τηλεόραση την ώρα που έτρωγα ένα ρόδι.
Το
ρόδι ήταν εισαγωγής και τελικά ήταν απαίσιο. Σκληρές ρόγες που έσπαγαν
πιτσιλώντας αντί να ξεκολλήσουν από το φλούδι, ξινή γεύση, λίγο ζουμί
και καθόλου άρωμα.
Αλλά ευτυχώς που είχα ανοίξει την τηλεόραση.
Το
ρόδι μου φάνηκε σαν φρούτο του παραδείσου μπροστά στο αίσχος της
οθόνης. Γύρισα τα κανάλια και το μόνο που είχε ήταν χαζές σειρές με
τελείως υποτυπώδη σενάρια και τελείως ερασιτεχνικό παίξιμο.
Πραγματικά
οι πρώτες ολόχαζες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης (άγνωστος πόλεμος
κλπ για τους αρχαιότερους σαν και μένα) άξιζαν για όσκαρ μπροστά στις
σημερινές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου