ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Ἕνα ξεχασμένο ποίημα τοῦ ξεχασμένου Πολέμη πού ποτέ δέν θά διαβάσει ἡ νεολαία, ὅπως εἶχα ἐγώ τήν τύχη νά κάνω στό σχολεῖο…


-Παπά, μία κόρη ἀγάπησα
καί μ' ἀγαποῦσε σάν τρελή
μία μέρα τήν ἀγκάλιασα,
πῆρα τό πρῶτο της φιλί.
Παπά τί συλλογᾶσαι;

-Ἄν τήν ἀγάπησες πολύ,
συχωρεμένος νά` σαι.

-Μία μέρα ἐκείνη ἐρίχτηκε
στήν ἀγκαλιά μου ντροπαλή,
κι ἁμάρτησα κι ἁμάρτησε
ὄχι μονάχα μέ φιλί.
Παπά τί συλλογᾶσαι;

-Ἄν τήν ἀγάπησες πολύ,
συχωρεμένος να' σαι.

-Μία μέρα τήν παράτησα
τήν ὄμορφην ἁμαρτωλή
καί δέν τῆς ξαναζήτησα
μητ` ἀγκαλιά μήτε φιλί.
Παπά, τί συλλογᾶσαι;

-Δέν τήν ἀγάπησες πολύ,
καταραμένος νά` σαι.