Ασκήσεις «πολυεργαλείο»

Μὴν περιμένετε ΠΟΤΕ νὰ θεραπευτεῖτε σὲ ὁποιονδήποτε θεραπευτῆ καὶ ἂν πηγαίνετε. Ὅλοι θὰ προσφέρουν λίγο ἢ πολὺ κάποια ἀνακούφιση καὶ σπανίως τελειωτικὴ θεραπεία.

Ἀφῆστε τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ περισσότεροι δὲν ἐνδιαφέρονται καν νὰ θεραπευτεῖτε ἀλλὰ ἐνδιαφέρονται περισσότερο νὰ εἴσαστε τακτικοὶ πελάτες τους.

Γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο θὰ πρέπει νὰ κάνετε ὅτι μπορεῖτε (καὶ ὅτι ξέρετε) γιὰ τὴν ὑγεία σας.

Πρέπει νὰ ψάξετε, νὰ πειραματιστεῖτε νὰ μελετήσετε καὶ νὰ ἀνακαλύψετε τὰ «κουμπιὰ» τὰ ὁποῖα θὰ βοηθήσουν στὴν θεραπεία.

Ἐπάνω σε αὐτὸν τὸν τομέα μπορῶ νὰ σᾶς βοηθήσω (στὸ μέτρο τῶν δυνατοτήτων μου). Μπορεῖτε νὰ κατεβάσετε ἀπὸ ἐδῶ μία μικρὴ μέθοδο γυμναστικῆς-χειροπρακτικῆς-βελονισμοῦ-σιάτσου, ἡ ὁποία θὰ σᾶς βοηθήσει ὄχι μόνο σὲ χρόνιους πόνους, ἀλλὰ ἴσως ἀκόμα καὶ σὲ θεραπεία μεγάλου ἀριθμοῦ δυσλειτουργιῶν.

Ἡ μέθοδος αὐτὴ εἶναι ἁπλή, πρακτικὴ καὶ πολὺ δραστική, ἀλλὰ φυσικὰ μὴν περιμένετε θαύματα. Ἡ φύση δὲν προχωράει μὲ ἅλματα καὶ ἂν ἐσεῖς ἔχετε προσπαθήσει γιὰ δέκα, εἴκοσι ἢ καὶ παραπάνω χρόνια γιὰ νὰ ἀποκτήσετε ἕνα πρόβλημα, φυσικὰ δὲν θὰ θεραπευτεῖτε μέσα σὲ λίγες μέρες.
Κάνετε κλικ στον σύνδεσμο για να το κατεβάσετε.
Το βιβλίο των πονων του σώματος

Θρησκεία ή επιστήμη;

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι «πιστοὶ» καὶ ἄνθρωποι «ἄπιστοι».

Οἱ μὲν πιστεύουν σὲ κάποιον θεό, οἱ δὲ λένε ὅτι εἶναι ἄπιστοι.

Ἂν καὶ φαίνονται διαφορετικές, στὴν οὐσία καὶ οἱ δύο κατηγορίες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες. Καὶ οἱ δύο ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ὅτι ἔχουν δίκιο. Καὶ οἱ δύο εἶναι «θρησκευόμενοι».

Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;

Κάποτε οἱ μαραγκοὶ ἔκοψαν ἕνα δέντρο. Μὲ τὸ ξύλο ἔφτιαξαν ὄμορφες κοῦπες γιὰ τὶς τελετουργίες τῆς ντόπιας θρησκείας. Δίπλα στὸν δρόμο ἄφησαν τὰ πελεκούδια.

Τὰ πελεκούδια εἶναι τελείως διαφορετικὰ ἀπὸ τὶς κοῦπες.

Ὅμως καὶ τὰ πελεκούδια καὶ οἱ κοῦπες εἶναι ἀπόλυτα ὅμοιες ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἔχασαν τὴν πρωταρχικὴ κατάσταση τοῦ δέντρου.

Ἔτσι οἱ πιστοὶ καὶ οἱ ἄπιστοι εἶναι ὅμοιοι μεταξύ τους, ἐπειδὴ καὶ οἱ δύο πιστεύουν κάτι ποὺ δὲν ἀποδεικνύεται.

Ὅταν ὅμως πιστεύεις κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἀποδεικνύεται, τότε ἔχεις πεποιθήσεις καὶ ὄχι πίστη.

Πῶς τὸ ξέρω αὐτό;

Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «ἔχω τὴν πεποίθηση ὅτι ἡ φωτιὰ καίει». Ἡ φωτιὰ εἶναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ ὅτι καίει.

Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς «πιστεύω ὅτι ὑπάρχει ζωὴ σὲ ἄλλους πλανῆτες». Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ἀποδειχθεῖ  ἀκόμα.

Έτσι μπορείτε να έχετε θρησκευτικές ή αθεϊστικές πεποιθήσεις αλλά όχι πίστη.

Τὸ θάρρος χωρὶς εὐγένεια γίνεται θράσος.

Ἡ εἰλικρίνεια χωρὶς εὐγένεια γίνεται βαρβαρότητα.

Οἱ ἀρετὲς πρέπει νὰ ἐξισορροποῦνται καὶ νὰ μὴν φτάνουν στὰ ἄκρα.

Ἡ ἐπιστήμη χωρὶς τὴν θρησκεία εἶναι κουτσή.

Ἡ θρησκεία χωρὶς τὴν ἐπιστήμη εἶναι τυφλή.

Εἶναι τόσο ἀνόητοι οἱ τυφλοὶ πιστοὶ μιᾶς θρησκείας, ὅσο ἀνόητοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πιστεύουν τυφλὰ στὴν ἐπιστήμη.

Η τυφλή πίστη δημιουργεί μίσος, πόνο και πόλεμο.

Αὐτὸ ποὺ βλέπετε γύρω σας σὰν «ἀνθρώπινο πολιτισμὸ» δὲν εἶναι παρὰ τὸ ἀποτέλεσμα τῆς τυφλῆς, βίαιας, ἀκραίας, παράλογης «Πίστης» (δηλαδή πεποίθησης) στὸν θεὸ ἢ στὴν ἐπιστήμη.

Ἡ τυφλὴ πίστη εἶναι ἕνα ἄκρο ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀποφεύγεται ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ.

Οἱ σοφοί το ἔχουν κάνει.

Το νησί: για κινηματογραφόφιλους

Τὸ «Νησὶ» εἶναι ἕνα ἔργο ρωσικῆς παραγωγῆς. Γυρίστηκε τὸ 2006 ἀπὸ τὸν σκηνοθέτη Παῦλο Λούγγιν.

Εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πραγματικὰ ὡραῖα ἔργα τὰ ὁποῖα ἀξίζει νὰ δεῖτε. Ἀσχολεῖται μὲ τὸ πραγματικὸ ἄνθρωπο καὶ φανερώνει τὴν μεταφυσικὴ ἀγωνία του, μπροστὰ στὸ ἄγνωστο (τὸν θεὸ) καὶ τὶς ἁμαρτίες τοῦ (πραγματικὲς ἢ μή).

Ποτὲ δὲν θὰ δεῖτε οὔτε ἕνα τρέιλερ, οὔτε θὰ ἀκούσετε κάποια ἀναφορὰ ἀπὸ τὰ «ἀνεξάρτητα» ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ἀσχολοῦνται μόνο μὲ τὰ κατώτερα ἀνθρώπινα ἔνστικτα, τὰ προβάλλουν σὰν ἰδανικὸ καὶ τὰ προωθοῦν.

Ἡ λάσπη τοῦ Χόλυγουντ μᾶς ἔχει πλημμυρίσει. Ἐδῶ θὰ βρεῖτε λίγο νερὸ γιὰ νὰ καθαριστεῖτε ἔστω καὶ γιὰ λίγο.

Ελλάδα, πολιτική, οικονομικά μέτρα

Πάλι πέρασαν τά μέτρα στήν Βουλή (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι ἔδρασαν τά ΜΑΤ (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι ἔτρεξαν οἱ «ἐπαναστάτες» νά μᾶς σώσουν κάνοντας φασαρίες (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι γιά τίς φασαρίες φταῖνε ΜΟΝΟ οἱ Χρυσαυγίτες (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι οἱ καλοί ἀριστεροί θυσιάστηκαν στόν βωμό τῆς ἐργατικῆς ἀλληλεγγύης «γιά νά μήν περάσουν τά ἀντιλαϊκά μέτρα» (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι ὁ λαός ἑνωμένος μπλά, μπλά, μπλά (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Πάλι μπλά, μπλά, μπλά (μόνο ἕνας ἠλίθιος θά ἤλπιζε τό ἀντίθετο).

Καί ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ βλέπει ὅτι ὅλα αὐτά δέν εἶναι παρά μία γιγαντιαία φάρσα.

Κανένας δέν καταλαβαίνει ὅτι πάντοτε ὅλα ἐπαναλαμβάνονται. Μέ τήν μία ἤ τήν ἄλλη μορφή ἀλλά πάντοτε ἐπαναλαμβάνονται.

Καί ἐπαναλαμβάνονται γιατί ΠΑΝΤΟΤΕ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.

ΠΟΤΕ ΕΜΕΙΣ.

Ἐμεῖς εἴμαστε ἀθώα ἀγγελούδια, μικροί ἅγιοι πού ὑποφέρουμε ἀπό τήν κακία «τῶν ἄλλων».

Ἄν καί αὐτή ἡ ἐπανάληψη εἶναι ἕνα παγκόσμιο φαινόμενο καί ἀπόρροια τοῦ παλαβοῦ καί διεστραμμένου ἀνθρώπινου ψυχισμοῦ, ἐκεῖνο πού μέ ἐνδιαφέρει ἄμεσα εἶναι ἡ ἐπανάληψη που συμβαίνει στήν Ἑλλάδα. Καί γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές διαβάστε μερικούς στίχους τοῦ Σουρῆ.

Εἶναι λογικό ὅτι οἱ περισσότεροι ἴσως νά μήν τόν ἔχετε ἀκούσει καν. Καί ἀπό ὅσους τόν ἔχετε ἀκούσει πάλι οἱ περισσότεροι δέν θά ἔχετε διαβάσει οὔτε ἕνα ποίημά του.

Ἀλλά εἴτε ἦταν προφήτης, εἴτε αὐτά πού περιγράφει (γιά τήν ἐποχή του) ἰσχύουν παντοῦ καί πάντοτε:

Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ

σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,

ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ

καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;

Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,

νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,

ταμεῖο δίχως χρήματα

καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ

καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,

κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε

τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;

Παρενέργειες τῆς παρατεινόμενης καλοκαιρίας

Ὁ καθυστερημένος χειμώνας ἐκτός των ἄλλων ἔχει καί κάποιες «ἀσήμαντες» παρενέργειες.

Ἐχθές εἶχα πάει στήν Λυκόβρυση. Ἐκεῖ πετοῦσαν «σύννεφο» τά κουνούπια.

Μάλιστα μία γυναίκα εἶπε ὅτι φέτος δέν ἔγιναν ψεκασμοί στά βόρειά της Ἀττικῆς ὅπως ἄλλες χρονιές. Προφανῶς λόγω λιτότητας.

Ἔτσι τά κουνούπια βρῆκαν κατάλληλες συνθῆκες γιά νά συνεχίσουν τήν δράση τους. Καί δέν ἐπρόκειτο ὅμως γιά τά ντόπια. Ἐπρόκειτο γιά τά εἰσαγόμενα κουνούπια τίγρεις. Ἦταν τόσα πού κατάφερα νά σκοτώσω δύο στόν ἀέρα!

Ἡ φωτογραφία εἶναι θολή δυστυχῶς (ἔχει πάθει ζημιά ἡ φωτογραφική μηχανή μου) ἀλλά φαίνονται οἱ χαρακτηριστικές μαῦρες ρίγες στήν κοιλιά τους.

Μέ τήν ἀλλαγή τοῦ κλίματος καί τήν εἰσβολή ὀργανισμῶν ξένων στήν ἑλληνική φύση τά πράγματα χειροτερεύουν συνεχῶς. Φανταστεῖτε ὅτι περίπου σέ 1000 ὑπολογίζονται οἱ θαλάσσιοι ὀργανισμοί πού «εἰσάγονται» μέ τά καράβια.

Στήν Ἰταλία, δηλητηριῶδες τροπικό φύκι πού διέφυγε ἀπό ἐνυδρεῖο, καταστρέφει τά λιβάδια τῶν φυκιῶν καί ἡ μόνη ἀντιμετώπιση εἶναι νά ξεριζώνεται μέ τό χέρι ἀπό δύτες!

Τό μέλλον φαίνεται δυσοίωνο.

Μήν ἀνησυχεῖτε ὅμως. Θά ἔχετε μάθει νά ζεῖτε χωρίς γιατρό, φάρμακα, φαγητό, αὐτοκίνητο, ροῦχα κλπ. Στα κουνούπια θα κολλήσετε;

Ἐξάλλου μᾶς τό ἔχει πεῖ ἤδη εὐθαρσώς ἀξιωματοῦχος τῆς Εὐρώπης. Μέ δικά μου λόγια εἶχε πεῖ:

«Γιατί στήν Βουλγαρία παίρνουν 150 εὐρώ; Γιατί στήν Ρουμανία παίρνουν 200 εὐρώ; Ἐσεῖς γιατί νά παίρνετε 700;».

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΙΧΤΗΚΕ ΠΟΤΕ.

ΑΧ! Τί θά κάναμε ἄν δέν ἦταν καί ἡ «πολιτισμένη» Εὐρώπη πού θέλει νά μᾶς σώσει…

Χειμώνας καί περιβάλλον

Τό ὅτι εἶμαι ἕνας ἀδιόρθωτα ἠλίθιος εἶναι πιθανόν νά τό ἀντιλαμβάνονται ὅσοι τυχαίνει νά διαβάζουν αὐτά πού γράφω.

Ἀλλά τελευταία ἔχω ἀρχίσει νά αἰσθάνομαι ἔτσι (ἴσως νά πρόκειται γιά τό πρῶτο στάδιο τῆς αὐτογνωσίας μέ τήν ὁποία προσπαθῶ νά ἀσχοληθῶ) ἀλλά πέστε μου:

Μόνο ἐγώ ἀνησυχῶ γιά τήν παρατεινόμενη καλοκαιρία;

Μόνο ἐγώ ἀνησυχῶ γιά τίς ἐπιπτώσεις στίς χειμερινές καλλιέργειες;

Μόνο ἐγώ ἀνησυχῶ γιά τήν ποσότητα τοῦ νεροῦ ποῦ θά ἔχουμε τοῦ χρόνου τό καλοκαίρι;

Μόνο ἐγώ ἀνησυχῶ γιά τό πλῆθος ἀγριόχορτων πού θά φυτρώσουν (λόγω τῶν ἀραιῶν βροχῶν καί τῆς ζέστης) μέ ἀποτέλεσμα τό ἑπόμενο καλοκαίρι θά καθόμαστε ἐπάνω σε ἕνα γιγάντιο μπάρμπεκιου;

Τό μόνο πού βλέπω εἶναι σχόλια καί ἄρθρα τοῦ τύπου «τί ὡραία πού δέν κάνει κρύο καί δέν πληρώνουμε πετρέλαιο».

Θεούλη μου!

Τοῦ χρόνου θά καρβουνιάσουν ἀκόμα καί οἱ παραλίες…

Τραγούδι για την μάνα

Σήμερα όλοι προτιμούν διασκεδαστικά σουξέ μίας χρήσεως, ρηχά, χωρίς κανενός είδους νόημα. Σουξέ με ηλίθιους στίχους, φρικτή μουσική και «ψάρια» τραγουδιστές.
Κάποια τραγούδια όμως λένε πολλά πράγματα.
Κάποια τραγούδια καταφέρνουν μέσα σε λίγους στίχους να πουν πολύ περισσότερα από μία περισπούδαστη διάλεξη από «επώνυμους» ανθρώπους.
Κάποια τραγούδια είναι ψυχαγωγικά, χάνονται και δεν ακούγονται παρά την σπουδαιότητά τους.
Κάποια τραγούδια δεν θα τα ακούσετε ποτέ στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση.