Στην προηγούμενη ανάρτησή μου με θέμα την Λευκή συμφωνία, ένας φίλος έκανε αυτό το σχόλιο:
«Μπράβο Μιχάλη ωραία τα λέμε … μα τα ακούμε και τα βλέπουμε μόνο εμείς. Μήπως είναι μια παραίσθηση δικιά μας;»
Αυτό είναι το «καλό» που έχουν αυτά τα πράγματα. Όταν υπάρχει μια συλλογική ύπνωση, και έστω και για λίγο ανοίγεις ένα βλέφαρο και ρίχνεις μία ματιά σε κάποιον (από τους πολλούς) τομέα της πραγματικότητας, κάποιες φορές έχεις αυτήν ακριβώς την αίσθηση:
«Ρε μπας και είμαι τόσο βλάκας; Μπας και τα φαντάζομαι όλα αυτά; Δεν μπορεί να υπάρχει κάτι τόσο οφθαλμοφανές και να μην το βλέπει ο κόσμος».
Το άλλο «καλό» της υπόθεσης είναι ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να το πάθεις και εσύ σε διαφορετικούς τομείς της πραγματικότητας. Εξαρτάται από το είδος του προσωπικού «ύπνου» σου.
Γενικά με την επικράτηση του Συστήματος ή στην δική μου ορολογία «με την επικράτηση του γενικού συνειδησιακού ύπνου σε όλους μας» ισχύει η παρατήρηση του Κατά Ματθαίον ευαγγελίου κεφάλαιο 13:, στίχοι 14-15. Παραθέτω το αρχαίο κείμενο που ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΞΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ:
καί τότε πληρωθήσεται αυτοίς η προφητεία Ησαΐου η λέγουσα· ακοή ακούσετε καί ου μή συνήτε, καί βλέποντες βλέψετε καί ου μή ίδητε· 15 επαχύνθη γάρ η καρδία τού λαού τούτου, καί τοίς ωσί βαρέως ήκουσαν, καί τούς οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοίς οφθαλμοίς καί τοίς ωσίν ακούσωσι καί τή καρδία συνώσι καί επιστρέψωσι, καί ιάσομαι αυτούς.
«Μετάφραση»:
Και τότε θα εκπληρωθεί για αυτούς η προφητεία του Ησαΐα που λέει: θα ακούσετε και δεν θα καταλάβετε, και βλέποντας δεν θα δείτε, διότι χόντρυνε (γουρούνιασε, έγινε γαϊδούρι) η καρδιά αυτού του λαού, και δεν τους άρεσε που άκουσαν και έκλεισαν τα μάτια τους, μήπως δουν με τα μάτια και ακούσουν με τα αυτιά και καταλάβουν με την καρδιά και επιστρέψουν και εγώ τους θεραπεύσω.
Άσχετα αν πιστεύετε ή όχι σε θρησκεία, αν θεωρείτε σωστή ή λάθος την Αγία Γραφή, άσχετα αν είσαστε αγνωστικιστές, κομμουνιστές, άθεοι, καθολικοί, διαμαρτυρόμενοι, εβραίοι, μουσουλμάνοι, παλαιο- ή νέο- ημερολογίτες, ή κάποιας άλλης ομάδας, άσχετα αν είστε μορφωμένοι ή αμόρφωτοι, ψυχολόγοι ή όχι, λόγιοι ή άνθρωποι που δεν ξέρετε να γράψετε το όνομά σας, στο κείμενο αυτό υπάρχει ένας βασικός ψυχολογικός νόμος. Τον νόμο αυτόν τον περιγράφει με τα δικά του λόγια ο «σκοτεινός φιλόσοφος», ο Ηράκλειτος:
«Για τους ξύπνιους υπάρχει ένας μόνο κοινός κόσμος, ενώ οι κοιμισμένοι αποσύρονται ο καθένας στον δικό του».
Το άλλο «καλό» είναι ότι ο καθένας μπορεί να πει κάτι (το οποίο να στέκει για έναν τομέα της πραγματικότητας), αλλά να κάνει το λάθος να απορρίπτει τους άλλους τομείς -θεωρώντας τους βλακεία- βασιζόμενος στην όντως σωστή αντίληψή του. Έτσι παρά την όποια εξυπνάδα του «βρίσκεται κάτω» από την ρήση του Ηράκλειτου.
Και το Σύστημα συνεχίζει να λειτουργεί αλώβητο, στηριγμένο στις πεποιθήσεις του.
