Ένα κυνηγετικό όπλο απαιτεί να πάρεις άδεια από ψυχίατρο για
να το αποκτήσεις. Και παρ’ όλα αυτά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να το κουβαλάς μαζί σου δεμένο
και με φυσίγγια μέσα.
Αντίθετα, το κάθε φοβισμένο ανθρωπάκι μπορεί να αγοράσει ένα
θηρίο και να το επιδεικνύει σαν προέκταση του εγωισμού του στον δρόμο. Και οι τραυματισμοί
αλλά και θάνατοι από επιθέσεις σκύλων αυξάνονται συνεχώς.
Το ερώτημα είναι απλό: Πως μου απαγορεύεται από τον νόμο
εμένα που πήρα χαρτί ψυχιάτρου να μην μπορώ «να βγάλω βόλτα το όπλο» μου ενώ
επιτρέπεται σε οποιονδήποτε άλλον να βγάζει έξω ένα αποδεδειγμένα επικίνδυνο
σκυλί;
Αλλά δεν είναι πολιτικά ορθόν [και είναι μάλλον και
επικίνδυνο] να ασχοληθεί κανείς με το φαινόμενο και να κάνει τέτοιες
ερωτήσεις. Μία από τις παγκόσμιες θρησκείες που κυριαρχούν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ είναι και η δήθεν ζωοφιλία.