Ο Διόδωρος Σικελιώτης ήταν ιστορικός και συγγραφέας και γεννήθηκε στην Σικελία περίπου το 80 π.Χ. Πέθανε 60 χρονών. Άρχισε την συγγραφή των βιβλίων του περίπου το 60 προ Χριστού. Για σχεδόν 30 χρόνια γύριζε τον τότε «γνωστό» κόσμο και έγραφε τις παρατηρήσεις του. Έγραψε σαράντα βιβλία. Ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα ή όχι που αναφέρει είναι και δύο εντυπωσιακές περιπτώσεις ερμαφροδιτισμού οι οποίες αναφέρονται στο Βιβλίο ΛΒ.
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι, στην δεύτερη περίπτωση [παράγραφος 11], κάποιος γιατρός έκανε εγχείρηση και μετέτρεψε μία γυναίκα σε άνδρα. Φυσικά, υπήρχαν τα ανδρικά όργανα μέσα στο σώμα και εκείνος τα απελευθέρωσε. Περιγράφεται ακριβώς πως έκανε την εγχείρηση και μάλιστα τοποθέτησε και μεταλλικό καθετήρα για να μην ξανακλείσει η ουρήθρα που δημιούργησε!!!
Το αρχαίο κείμενο είναι διαφωτιστικό, γιατί μπορεί να διαβαστεί ακόμη και χωρίς μετάφραση, δείγμα της συνέχειας της Ελληνικής γλώσσας:
«Ήν γαρ τις Επιδαυρία, κόρη μεν δοκούσα, γονέων δε ορφανή, Καλλώ δ’ όνομα. Αύτη τον επί της φύσεως αποδεδειγμένον ταις γυναιξί πόρον άτρητον είχεν, παρά δε τον καλούμενον κτένα συριγγωθέντος τόπου εκ γενετής τας περιττώσεις των υγρών εξέκρινεν. Εις δε την ακμήν της ηλικίας παραγενομένη συνωκίσθη τινί των πολιτών. Διετή μεν χρόνον συνεβίωσε τανδρί, την μεν γυναικείαν επιπλοκήν ουκ επιδεχομένη, την δε παρά φύσιν ομιλίαν υπομένειν αναγκαζομένη. Μετά δε ταύτα φλεγμονής αυτή συμβάσης περί τον κτένα και δεινών αλγηδόνων επιγενομένων συνεκλήθη πλήθος ιατρών. Και των μεν άλλων ουδείς υπισχνείτο θεραπεύειν, φαρμακοπώλης δε τις επαγγελλόμενος υγιάσειν έτεμε τον επηρμένον τόπον, εξ οήπερ εξέπεσεν ανδρός αιδοία, δίδυμοι και καυλός άτρητος. Πάντων δε το παράδοξον καταπλαγέντων ο φαρμακοπώλης εβοήθει τοις λειπομένοις μέρεσι της πηρώσεως. Το μεν ουν πρώτον το αιδοίον άκρον επιτεμών συνέτρησεν εις τον ουρητήρα, και καθείς αργυρούν καυλίσκον ταύτη τα περιττώματα των υγρών εξεκόμιζε, τον δε σεσυριγγωμένον τόπον ελκώσας συνέφυσε. Και τούτον τον τρόπον υγιοποιήσας διπλούν απήτει τον μισθόν· έφη γαρ αυτόν παρειληφέναι γυναίκα νοσούσαν, καθεστακέναι δε νεανίσκον υγιαίνοντα».
Ελεύθερη μετάφραση των υπογραμμισμένων σημείων:
Αυτή δεν είχε την τρύπα που έχουν οι γυναίκες και δημιουργήθηκε συρίγγιο, από το οποίο έβγαιναν τα ούρα.
Έπειτα έπαθε φλεγμονή…
…έκοψε το πρησμένο μέρος και βγήκαν έξω γεννητικά όργανα άνδρα και φαλλός χωρίς άνοιγμα.
…θεράπευσε την φλεγμονή. Και στην αρχή τρύπησε το άκρο του φαλλού και άνοιξε τον ουρητήρα και τοποθέτησε σωληνάκι για να βγαίνουν τα ούρα και έπειτα έκλεισε το συρίγγιο.
Όλα αυτά δημιουργούν απορίες για το τι ήξεραν αλλά και τι μπορούσαν να κάνουν, ορισμένοι τουλάχιστον, αρχαίοι γιατροί. Πρέπει να είχαν καλή εκπαίδευση, καλά εργαλεία, φάρμακα για τις μολύνσεις, ράμματα και οπωσδήποτε αναισθητικά. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε ούτε να αντέξει κανείς τόσο πόνο αλλά ούτε και να επιβιώσει από μία τέτοια εγχείρηση. Και επιπλέον πρέπει να είχαν αρκετά αναπτυγμένη τεχνολογία για να μπορούν να παρασκευάζουν πολύ λεπτά και λεία σωληνάκια από άργυρο τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για καθετήρες σε τέτοιες σοβαρές και λεπτές επεμβάσεις.
Και για να κάνομε και λίγο χιούμορ, το φακελάκι υπήρχε από τότε, αφού ο φαρμακοπώλης ζήτησε διπλή αμοιβή: γιατί έκανε καλά την γυναίκα και γιατί παρέδωσε έναν υγιή νεαρό! Μόνο που τουλάχιστον αυτός το ζήτησε εκ των υστέρων και αφού ομολογουμένως έκανε καλή δουλειά.
