Αντίθετα στην κλασσική ελληνική κουζίνα πολλές συνταγές είναι πολύ δύσκολες στην εκτέλεση και ταυτόχρονα απαιτούν αρκετές ώρες προετοιμασίας και μαγειρέματος. Παράδειγμα τα γεμιστά, ντολμαδάκια, παστίτσιο, μουσακάς, πατσάς [κοιλιά ή κεφάλι], κοκορέτσι, σουτζουκάκια, κεφτέδες, αγκινάρες με κουκιά και αρακά, πίτες κάθε είδους κλπ. Ένα άλλο πλεονέκτημα της ελληνικής κουζίνας είναι ότι τα περισσότερα φαγητά [ιδίως με όσπρια και λαχανικά] παραμένουν νόστιμα και μπορείς να τα φας ακόμα και κρύα από το ψυγείο.
Αλλά αντίθετα με τις αηδίες που προτείνουν συνεχώς οι διάφοροι σεφ, το κλασσικά «δύσκολο και αργό» τελικά είναι πολύ νοστιμότερο και υγιεινότερο.
Σπανακόρυζο με ντομάτα.
Τσιγάρισμα κρεμμυδιού σε αρκετό λάδι. Η ποσότητα που βλέπετε είναι πολύ μικρή, αφού η μάνα μου θα έβαζε τουλάχιστον την τριπλάσια ποσότητα λαδιού! Μηδαμινή λεπτομέρεια: πέθανε στα 93.
Μαραίνουμε το σπανάκι.
Προσθέτουμε καστανό ρύζι. Είναι στο νερό από εχθές το βράδυ για να μαλακώσει και το έχουμε ήδη βράσει αρκετά.
Ντομάτα στο μπλέντερ ή σε κομματάκια.
Πιπέρι και ρίγανη.
Χοντρό θαλασσινό αλάτι, ούτε τα χαζά ιωδιούχα ούτε το εισαγόμενο δήθεν του Θιβέτ που μου φαίνεται ότι είναι αλάτι βαμμένο.
Η μόνη «αμαρτία» μισός κύβος λαχανικών.
Λεμόνι μπαίνει συνήθως όταν το σπανακόρυζο είναι χωρίς ντομάτα αλλά πρακτικά είναι θέμα προτίμησης.
Εσείς όμως μην μασάτε. Συνεχίστε να μεγαλώνετε τα παιδιά σας με προκάτ φαγητά και μην αναρωτιέστε γιατί έχουν αρχίσει να πεθαίνουν «σαν τις μύγες» από μικρά ή γιατί πάσχουν από τόσες πολλές ασθένειες.
