Το στριφνό βιβλίο (ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ)

Μου αρέσει πολύ αυτή η ιδέα των ψυχολόγων που επηρεασμένοι από τις ανατολικές θρησκείες μιλάνε για αισιοδοξία και θετική σκέψη. Πολύ ωραίο και πολύ έξυπνο. Μας ταιριάζει γάντι και σίγουρα θα μας λύσει πολλά προβλήματα. Έτσι από τώρα και πέρα μην σκάτε για τίποτε:
Μην διαμαρτύρεστε για τον καπνό από τα τσιγάρα που φυσούν πάνω σας. Μην κοιτάτε τα κιτρινισμένα δάχτυλα. Μην προσέχετε τους τσιγαρόβηχες που ακούγονται γύρω. Αγνοήστε το τσούξιμο στα μάτια και την βρώμα στα ρούχα. Ξεχάστε τους γερασμένους πνεύμονες στα νέα παιδιά. Θεωρήστε απαισιόδοξες τις στατιστικές που μιλάνε για τα μεγάλα ποσοστά καρκίνων στους καπνιστές. Αδιαφορήστε για τα μεγάλα ποσά που ξοδεύονται στο κάπνισμα και που θα μπορούσαν να διατεθούν διαφορετικά. Μην ασχολείστε με τις καφετιές κηλίδες του τοίχου γύρω στα κάδρα. Σκεφτείτε θετικά. Προσέξτε τι ωραία συννεφάκια δημιουργεί ο καπνός… -Και τι έγινε που γίνονται τόσα δυστυχήματα στους δρόμους; Σκεφτείτε θετικά: βρίσκουν δουλειά τόσοι στα νοσοκομεία, αστυνομία, συνεργεία, κέντρα αποκατάστασης αναπήρων, νεκροταφεία, φαρμακεία, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων. -Καίγεται το δάσος; Σκεφτείτε θετικά: θα δημιουργηθούν τόσα νέα οικόπεδα και βοσκοτόπια. -Σας πειράζει που τα παιδιά σας, αν και ανήλικα, ξενυχτούν πίνοντας μπόμπες και σπάζοντας τα τύμπανα των αυτιών τους με την «μουσική» του κλαμπ; Σκεφτείτε θετικά: δεν πήγαν ακόμη από δηλητηρίαση ή παράνομα χάπια. -Βλέπετε στην τηλεόραση φουκαράδες που εκλιπαρούν να τους βοηθήσει κάποιος, επειδή ο ασφαλιστικός τους φορέας αδιαφορεί; Σκεφτείτε θετικά: ευκαιρία για μια καλή πράξη. -Ανησυχείτε που η ραδιενέργεια προκαλεί πλέον τόσους πολλούς καρκίνους: Σκεφτείτε θετικά: η ιατρική κάνει τόσο μεγάλη πρόοδο εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. -Δεν αντέχετε άλλο τους τόσους πολέμους; Σκεφτείτε θετικά: όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις χρησιμοποιήθηκαν μετά τον πόλεμο και για ειρηνικούς σκοπούς. -Δεν μπορείτε να κάνετε παιδιά λόγω της μόλυνσης και του άγχους; Σκεφτείτε θετικά: θα γλιτώσετε τόσα λεφτά στα φροντιστήρια. -Φοβάστε μήπως μπουν κλέφτες και σας ληστέψουν μέρα μεσημέρι; Σκεφτείτε θετικά: αλλού η αστυνομία κάνει σεμινάρια για το πώς να βάλεις το χέρι στην τσέπη για να βγάλεις το πορτοφόλι σου ώστε να μην τρομάξει ο ληστής και σε πυροβολήσει. Σκεφτείτε θετικά. Υπάρχουν σήμερα χιλιάδες ευκαιρίες για να το κάνετε.

Πολιτική ασυνειδησία

Και ενώ η Αγγλία που την χρυσοπληρώναμε τόσα χρόνια για να μην βγούμε από την ΕΕ, φεύγει από την ΕΕ, στην οποία δεν ήταν ποτέ μέλος…
Ενώ η ΕΕ, η τόσο σοβαρή αυτή ένωση, η τόσο δημοκρατική , η τόσο πολιτισμένη, με τις τόσο ανθρωπιστικές αξίες αρχίζει να καταρρέει…
Ενώ πάνω που θα βγαίναμε (για εκατοστή εξηκοστή όγδοη φορά) του χρόνου στις αγορές τώρα βλέπω να ξαναπατώνουμε (με δικαιολογία την αναμπουμπούλα των Άγγλων)…
Έχω πλέον ντοκουμέντο για τις αιτίες της ελληνικής κακοδαιμονίας. Μία Ελληνίς πολίτις, το μέλλον της χώρας, έχει γράψει εκεί που δεν πιάνει μελάνι τα σοβαρά πολιτικο-κοινωνικά θέματα των μαχόμενων ΜΜΕ και των εργατικών πολιτικών μας, και διασκεδάζει ασυστόλως και ανερυθρίαστως κατά το έθιμο του Κλήδονα.

Γνωμικά

Γύρισε το πρόσωπό σου στον ήλιο και οι σκιές θα χαθούν.

Με τον ίδιο τρόπο μόλις γυρίσεις το πρόσωπό σου προς το πνεύμα, προς την Αρχή, τα σκοτάδια της ύλης, τα οποία τόσο σε καταδυναστεύουν, αποδυναμώνονται.
Όχι, δεν σταματάνε να υπάρχουν. Δεν σταματάνε να σε βασανίζουν. Η ζωή σου δεν θα μετατραπεί σε παραδεισένια.
Όμως κάτι θα αλλάξει. Και αυτό που αλλάζει δεν περιγράφεται. Μπορεί μόνο να βιωθεί. Δεν έχει καμία σχέση με πολιτική, λεφτά, θρησκείες, καλές προθέσεις και φιλοσοφικές πεποιθήσεις.
Είναι σαν την φωτιά που καίει. Όταν καείς μπορείς να ξέρεις τι είναι το κάψιμο αλλά δεν μπορείς να το περιγράψεις.
Όμως όλοι κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Γυρνάνε την πλάτη τους στην Αρχή και κοιτάνε τα Σκοτάδια. Και έτσι τα Σκοτάδια τους κοιτάνε και αυτά. Και μετά τους καταλαμβάνουν.
Και οι άνθρωποι κλαίνε και οδύρονται και ΔΗΘΕΝ προσεύχονται σε έναν από τους χιλιάδες θεούς που τους προσφέρει το Σύστημα. Και κάθε τι ΔΗΘΕΝ πνευματικό που κάνουν, το κάνουν από ΚΑΘΑΡΟ ΦΟΒΟ. Και στο τέλος θα πεθάνουν φοβισμένοι χωρίς καν να ζήσουν ποτέ.
Μην κάνετε το ίδιο λάθος.
Αν το κάνετε σταματήστε το εδώ.
Και γυρίστε το πρόσωπό σας στην Αρχή.
Μόνο να κερδίσετε έχετε από αυτό.

Εργαστήριο επιβίωσης

Το Σύστημα μας θέλει αδύναμους με κάθε τρόπο. Μας θέλει να καταναλώνουμε ότι μας σερβίρει και να στηριζόμαστε σε κάθε «ειδικό» ακόμα και για την πιο απλή εργασία. Μας απογυμνώνει από κάθε πραγματική γνώση, κάθε πρακτική ικανότητα και παράγει πτυχιούχους με τόσο εξειδικευμένη εκπαίδευση ώστε να καταντούν ανειδίκευτοι.
Είτε για να αποκτήσετε κάποιο χόμπι, είτε για να διαχειριστείτε καλύτερα τα λίγα χρήματα που σας έχουν απομείνει, πρέπει να οργανώσετε κάποιο εργαστήριο στο σπίτι σας. Αν είσαστε τυχεροί και έχετε μεγάλο γκαράζ ΄η άλλους χώρους  αυτό είναι σχετικά εύκολο. Οι περισσότεροι όμως είναι εγκλωβισμένοι σε διαμερίσματα-ποντικοπαγίδες με σαλόνια και κουζίνες, όπου δεν έχει γίνει ο παραμικρός προγραμματισμός για μία αξιοπρεπή αποθήκη.
Και τελικά όσοι «πλούσιοι» έχουν αποθήκες, τις έχουν γεμάτες με παλιατζούρες που δεν θα χρησιμοποιήσουν ποτέ, που δεν θυμούνται καν ότι τις έχουν.
Φτιάξτε έναν μικρό χώρο. Πάρτε μερικά εργαλεία. Μάθετε να τα χειρίζεστε και να κάνετε μερικές επισκευές στο σπίτι μόνοι σας.
Δεν θα κερδίσετε μόνο χρήματα από τους μαστόρους. Θα κερδίσετε και λίγη από την αυτοπεποίθηση την οποία το Σύστημα σας αφαιρεί αργά και μεθοδικά.

Το στριφνό βιβλίο (Ο ΤΟΞΟΤΗΣ)

Ο άνθρωπος με το τόξο έμοιαζε με άγαλμα. Το βλέμμα του απλανές φαινόταν καρφωμένο στο άπειρο. Κουφός στον θόρυβο και αναίσθητος στον χώρο βρισκόταν πουθενά. Δεν υπήρχε κόσμος γύρω του. Ούτε τρεχαλητά και πηδήματα και φωνές παιδιών. Περιβαλλόταν από μία απέραντη έρημο.
Προσπάθησα να διακρίνω την κίνηση του στήθους του. Έδειχνε να μην αναπνέει. Η μόνη ένδειξη ζωής ήταν η αποφασιστικότητα του προσώπου του. Το τόξο τεντωμένο στα όρια της καμπύλης του. Η χορδή γυάλιζε στο φως του απομεσήμερου. Και μετά από μια στιγμιαία αιωνιότητα τα δάχτυλά του χαλάρωσαν. Ελευθερωμένη η χορδή ίσιωσε με έναν αλαφρύ παλμό. Το κουδούνισμά της, ανακατεμένο με το βουητό του βέλους που πέταξε προς τον στόχο, μου προκάλεσε έντονη ανατριχίλα στο ραχοκόκαλο. Στο κέντρο του στόχου υπήρχαν τώρα πέντε βέλη καρφωμένα σε τέλεια σειρά.
Η προσοχή του τοξότη στράφηκε προς το μέρος μου. Είχε την ίδια ακριβώς επίδραση όπως αν με σημάδευε με το τόξο του.
-Αυτό δεν το πετυχαίνει κανείς εύκολα. Έτσι δεν είναι; Αλλά είναι δυνατόν να το πετύχει οποιοσδήποτε.
-Δεν το νομίζω, είπα δειλά δειλά.
-Να το νομίζεις, απάντησε επιτακτικά. Γιατί όλα εξαρτώνται από αυτό που αντιλαμβάνεσαι και από αυτό που θέλεις. Και τελικά από αυτό που είσαι. Για πες μου τι βλέπεις εκεί.
Έδειξε έναν θάμνο.
-Τι χρώμα έχει; Και μην πεις πράσινο γιατί το βράδυ φαίνεται μαύρος. Και αν είχες αχρωματοψία στο κίτρινο θα φαινόταν μπλε. Και αν μπορούσες να δεις το υπέρυθρο, όπως το χρυσόψαρο, πως θα έμοιαζε άραγε;
Το κάθε τι έχει μια φύση εύκολα ή δύσκολα διακριτή.
Έτσι ο στόχος είναι φτιαγμένος να έλκει τα βέλη. Και το βέλος να καρφώνεται στον στόχο.
Και το τόξο να πετάει το βέλος. Και ο τοξότης να τεντώνει το τόξο.
Αν η επιθυμία παρέμβει σε αυτή την διαδικασία τότε τίποτε δεν πάει σωστά. Γι’ αυτό και εγώ κάνω αυτό που μπορώ. Τεντώνω το τόξο όσο πιο καλά γίνεται, ξεχνώντας τον λόγο που το κάνω.
Εσύ πως τεντώνεις το τόξο σου;
Σε τι κόσμο ζεις;
Σίγουρα δεν το σκέφτηκες ποτέ. Ούτε και ενδιαφέρθηκες.
Για να σε βοηθήσω θα σου περιγράψω πως είναι ο δικός μου κόσμος:
Περίπλοκος, δαιδαλώδης, γεμάτος αδιέξοδα.
Σκληρός και ανελέητος. Ερημικός.
Υποφέρει από την φωτιά, το νερό, τον αέρα και την σκόνη.
Φριχτοί τριγυρίζουν άνθρωποι. Υπακούοντας σε νόμους ποταπούς. Με βρωμερές προθέσεις και επιθυμίες ανήκουστες. Εγκληματικά μυαλά.
Πόνος, δάκρυα και απέραντη θλίψη. Πράξεις αναίτια κακές και ποταμοί αίματος. Με λόγους αίματος. Εθισμένοι στο Μαύρο. Με νόμο την αδικία και απέχθεια στο καλό. Τριγυρνούν καταστρέφοντας για δικό τους όφελος.
Αν εσύ δεν βοηθήσεις τον εαυτό σου κανείς δεν μπορεί το κάνει.
Αντίθετα όλοι σου φέρνουν εμπόδια. Ακόμη και αυτοί που διακηρύσσουν ότι σε αγαπούν, άρα θέλουν να σε βοηθήσουν.
Είναι οι χειρότεροι.
Ο ντόμπρος εχθρός είναι καλύτερος από έναν ύπουλο φίλο.
Γι’ αυτό η πόρτα του Παραδείσου είναι χαμηλή.
Πρέπει να σκύψεις για να μπεις.
Όπως το καλάμι υποχωρεί στην λαίλαπα και επιζεί.
Όπως το νερό που, ταπεινά παραμερίζει στο παραμικρό εμπόδιο αλλά στο τέλος, φτάνει στην Μεγάλη Θάλασσα.
Για αυτό τον λόγο τεντώνεις το τόξο σου όσο πιο καλά μπορείς.
Ξεχνώντας τον στόχο σου.
Ξέροντας ότι βρίσκεται μακριά.
Και ότι δεν μπορείς να τον φτάσεις.
Διότι η επιθυμία σου σε εμποδίζει να τον φτάσεις.
Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να υπάρχει μόνο η σωστή προσπάθεια.
Το τόξο αναπήδησε στα χέρια του. Η χορδή ντιντίνισε άγρια και το βέλος χτύπησε λοξά στην άκρη του στόχου πέφτοντας στο έδαφος. Ο νεαρός έβγαλε μια κραυγή πόνου και κούνησε πάνω κάτω τα πονεμένα δάχτυλά του. Έβρισε πνιχτά. Μια έκφραση ντροπής φάνηκε στο πρόσωπό του καθώς ξεκάρφωσε το μοναδικό βέλος που υπήρχε στον στόχο. Μάζεψε τα υπόλοιπα από γύρω και έφυγε φανερά απογοητευμένος.
Σκέφτηκα ότι αυτό ήταν ένα άθλημα που ήθελε κότσια.
Και αναρωτήθηκα αν τα είχα.
Το τόξο μάλλον δεν ήταν απαραίτητο.

Εύκολο βάψιμο τοίχου

Το πιο εύκολο από όλα είναι να πληρώσετε κάποιον να σας βάψει τους τοίχους στο σπίτι. Αν όμως δεν έχετε χρήματα τότε θα βάψετε μόνοι σας.
Ίσως να το αποφεύγετε σκεπτόμενοι όλη αυτήν την φασαρία με το πιτσίλισμα του ρολού και τα καθαρίσματα. Όμως ένα απλό κόλπο θα σας βοηθήσει να κάνετε την δουλειά εύκολα και γρήγορα. Το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα κομμάτι χαρτόνι. Θα ακουμπήσει στον τοίχο και θα γλυτώσει το δάπεδο από τις ελάχιστες αναπόφευκτες πιτσιλιές.

Το μακαρόνι και τα 99 χρόνια

Κάθε τόσο τυχαίνει να διαβάσω κάποιο κείμενο για την κατάσταση του Ελλαδιστάν.
Πραγματικά μένω έκπληκτος από την τεράστια κενότητα των «επιστημόνων» γενικώς και των κειμένων τους. Κοιτάνε ένα γεγονός και το περιγράφουν μέσα από μία απίστευτα στενή οπτική γωνία.
Παράδειγμα;
Τι θα λέγατε για έναν δημοσιογράφο που περπατάει στον δρόμο, παρατηρεί μέσα από ένα μακαρόνι και περιγράφει αυτό που βλέπει; Θα θεωρούσατε αξιόπιστο αυτό που θα περιέγραφε; Φυσικά όχι.
Κανένας όμως δεν σκέφτεται ότι το «μακαρόνι» είναι στο μάτι του κάθε «ειδικού» που απλά περιγράφει όχι αυτό που υπάρχει αλλά αυτό που τον έχουν μάθει απορρίπτοντας οτιδήποτε άλλο σαν άσχετο. Το τελευταίο κείμενο που διάβασα μιλούσε για την φάση ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας που όμως θα έχει πάντοτε τα πάνω και τα κάτω της. Τι πρωτότυπο!
Λες και μέχρι τώρα συνέβαινε κάτι διαφορετικό. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος και πτυχιούχος για να ξέρεις ότι σε λίγο θα υπάρξει «ανάπτυξη». Στην σύγχρονη ιστορία συμβαίνει ακριβώς αυτό: μικροί και μεγάλοι κύκλοι οικονομικής ανάπτυξης και ύφεσης που συνοδεύονται ΠΑΝΤΟΤΕ από μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Η πληθώρα των άρθρων από «ειδικούς» δεν είναι παρά απλά υποτυπώδη και ανούσια κείμενα που περιγράφουν ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ αυτό που συμβαίνει σε μία δεδομένη στιγμή χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους τίποτε άλλο. Για τους ειδικούς υπάρχει μόνο οικονομία ή πολιτική ή θρησκεία ή πολιτισμός, κλπ. Η μόνη τους χρησιμότητα είναι να δείχνουν ότι οι ειδικοί είναι χρήσιμοι και γνωρίζουν τα πάντα.
Η δική μου «ειδικότητα» είναι διαφορετική: προσπαθώ να δείξω στους άλλους ότι έχουν ένα μακαρόνι στο μάτι. Και αυτό δεν το κάνω από αλτρουισμό, αλλά επειδή θέλω να απαλλαγώ από το προσωπικό μου μακαρόνι.
Ο καλύτερος τρόπος να αρχίσετε να προσπαθείτε να δείτε χωρίς μακαρόνι είναι να πάρετε είδηση ότι υπάρχει. Για αυτό θα σας πω ένα παραμύθι που ΚΑΝΕΝΑΣ ειδικός δεν κάθεται να θυμάται.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μία υπόδουλη χώρα. Τελικά το 1821 κατάφερε να ανακτήσει την ανεξαρτησία της και να εμφανιστεί σαν κράτος. Πέρασε πολλά αλλά είχε ένα μειονέκτημα. Βρισκόταν σε ένα στρατηγικό σημείο. Και αυτό την έκανε στόχο σε όσους «προστατεύουν τα συμφέροντά τους».
Η χώρα αυτή είναι ο Παναμάς. Κάποια στιγμή νοίκιασε (έτσι λέγεται το ξεπούλησε στην γλώσσα των ειδικών) ένα κομμάτι της εθνικής περιουσίας του στους Αμερικανούς για 99 χρόνια. Φυσικά το ξεπούλησε εεε… το νοίκιασε ήθελα να πω για ένα κομμάτι ψωμί.
Οι αμερικανοί έφτιαξαν εκεί την διώρυγα του Παναμά, ένα έργο παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας. Άραγε πρέπει να είσαστε ειδικοί για να καταλάβετε ότι από εκεί και μετά ο Παναμάς θα βρισκόταν υπό καθεστώς άγριας επικυριαρχίας;
Μετά λοιπόν από 99 χρόνια δικτατοριών και δήθεν δημοκρατίας ήρθε η στιγμή της ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ. Ο τότε δικτάτορας της χώρας θέλησε να πάρει την διώρυγα υπό τον έλεγχό του. Οπότε τι έκαναν οι δημοκράτες, πολιτισμένοι αμερικανοί που τόσο ανησυχούν για την παγκόσμια ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα; Έκαναν το μόνο πράγμα που κάνουν καλά: Εισβολή!
Τα αμερικανικά στρατεύματα εισέβαλλαν στον Παναμά επιβάλλοντας με δημοκρατικές διαδικασίες άλλον δικτάτορα. Και ΩΩΩ του ΘΑΥΜΑΤΟΣ!!!
Ο νέος δικτάτορας ξανανοίκιασε για άλλα 99 χρόνια την διώρυγα στους Αμερικανούς….
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΣ «ειδικός επιστήμων» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ώστε όταν θα ζεις στην περίοδο της επόμενης διαπραγμάτευσης να μην ξέρεις ότι θα συμβεί και πάλι το ίδιο;
Στο ελλαδιστάν, από την στιγμή που καταφέραμε και βγήκαμε από μία δισχιλιετή και βάλε σκλαβιά, υποφέρουμε από αυτό το εκ γενετής ελάττωμα: βρισκόμαστε σε στρατηγικό σημείο.
Πιστεύετε ότι ο Χίτλερ θα ερχόταν να κάνει εισβολή και να καταλάβει τελικά την Κρήτη, και οι Αμερικανοί θα είχαν βάση εκεί αν δεν ήταν στρατηγικό σημείο;
Πιστεύετε ότι η Κρήτη χαρακτηρίζεται τζάμπα σαν «αεροπλανοφόρο»; Επιτηρεί όλη την Μέση Ανατολή αλλά και την διώρυγα της Αιγύπτου.
Πιστεύετε ότι όταν ο Στάλιν έδωσε στον Τσόρτσιλ τον κατάλογο με τις χώρες που ήθελε, ο Τσόρτσιλ θα αρνιόταν να του παραχωρήσει την Ελλάδα αν αυτή δεν είχε στρατηγική σημασία;
Πιστεύετε ότι οι Τούρκοι (οι ευρωπαίοι δηλαδή) θα έκαναν εισβολή στην Κύπρο αν δεν ήταν στρατηγικό σημείο;
Πιστεύετε ότι θα έσκαγε κανείς για εμάς αν δεν αποτελούσαμε το κύριο στήριγμα της αγαπημένης χώρας των Δυτικών, της Τουρκίας, και δεν εμποδίζαμε έτσι την Ρωσία να κυριαρχήσει στην Μεσόγειο;
Με λίγα λόγια το Ελλαδιστάν βρίσκεται στην μέση του δρόμου των πετρελαίων, του αερίου, των ναρκωτικών και των εμπορικών δρόμων. Βρίσκεται στην μέση των κοιτασμάτων πετρελαίου της περιοχής. Μόνο ένας ειδικός θα πίστευε ότι ολόκληρη η περιοχή (από Ρουμανία και Αλβανία μέχρι Μέση Ανατολή και Λιβύη) μπορεί να έχει πετρέλαιο, ενώ εδώ να υπάρχει μόνο μία υποτυπώδης πηγή στον Πρίνο.
Οπότε
Πάντοτε θα έχουμε στο Ελλαδιστάν τρία κόμματα εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων, τα ίδια ακριβώς που είχαμε και όταν αποκτήσαμε την επίφαση της ελευθερίας μας το 1921: το ΑΓΓΛΙΚΟ (καπιταλισμός), το ΓΑΛΛΙΚΟ (σοσιαλισμός) και το ΡΩΣΙΚΟ (κομμουνισμός).
Πάντοτε θα βρισκόμαστε υπό την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική κυριαρχία των «φίλων και συμμάχων» μας.
Πάντοτε θα υφιστάμεθα οικονομική αφαίμαξη για να πηγαίνουν καλά τα λογιστικά της εκάστοτε Μέρκελ.
Πάντοτε θα μας έρχεται ένας νέος «σωτήρας» για να επιβάλλει χειρότερα από τον προηγούμενο.
Και αυτό θα το καταλάβετε μόνο αν βγάλετε το μακαρόνι από το μάτι σας. Εκτός και αν είσαστε ειδικοί…