Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης δόθηκε
διάλεξη με θέμα τα γυάλινα αγγεία στην ελληνορωμαϊκή Αίγυπτο. Ομιλητής
ήταν μια ερευνήτρια του Γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών.
Το
γυαλί είναι μία περίεργη εφεύρεση που όλοι εικάζουν που
πρωτο-εφευρέθηκε. Επίσης επειδή είναι ένα δύσκολο στην κατασκευή και
εύθραυστο υλικό πρέπει να ήταν σπάνιο στον αρχαίο κόσμο.
Για
την Αίγυπτο, λέγεται ότι είχε μακρά παράδοση στην υαλοποιία και στην
υαλουργία. Όμως οι Έλληνες έφεραν μαζί τους νέα είδη γυάλινων
αντικειμένων και η βιοτεχνία του γυαλιού της Αιγύπτου αναπτύχθηκε.
Η
Αίγυπτος, ως κέντρο υαλοποιίας, παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία του
γυαλιού. Σημαντικές πληροφορίες από ανασκαφές ανακαλύπτονται στην
περιοχή του Βάντι Νάτρουμ. Το μέρος αποτελούσε γνωστό κέντρο υαλουργίας
και παραγωγής πολυτελών γυάλινων αγγείων, επιζωγραφισμένων ή και
εγχάρακτων.
Στην περιοχή βρέθηκαν τεράστιοι
κλίβανοι που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή του γυαλιού, οι οποίοι
χρονολογούνται κατά την πρώιμη ρωμαϊκή εποχή.
Χρονολογούνται δηλαδή από τα πρώτα χρόνια της κατάκτησης, από του Ρωμαίους, του ελληνιστικού βασιλείου των Πτολεμαίων.
Αυτό
σημαίνει ότι οι Έλληνες είχαν σπουδαίες γνώσεις στην παρασκευή του
γυαλιού, αφού όταν κατέλαβαν την Αίγυπτο, έφεραν εκεί μία μεγάλη
ποικιλία από γυάλινα αντικείμενα.
Επιπλέον η
εγχάραξη του γυαλιού απαιτεί πολύ εξελιγμένα εργαλεία και πολύ σκληρά
μέταλλα. Το απλό ατσάλι, το οποίο υποτίθεται ότι υπήρχε εκείνη την
εποχή, δεν μπορεί να χαράξει το γυαλί. Με τι εργαλεία άραγε έκαναν τις
εγχαράξεις;
Πόσα ενδιαφέροντα πράγματα ΔΕΝ μαθαίνουμε από τους αρχαιολόγους;
Και
αν τα ελληνικά γυάλινα αντικείμενα είχαν «μεγάλη ποικιλία» άραγε ήταν
δύσκολο να έχουν κατασκευάσει οι αρχαίοι Έλληνες και φακούς, σαν αυτόν
που αναφέρει, από τον πέμπτο αιώνα προ Χριστού, ο Αριστοφάνης;
Τι άλλο άραγε ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ να φτιάχνουν οι πρόγονοί μας;