Για όσους μένουν στην Αθήνα, παίζεται ένα ωραίο έργο γυρισμένο το 1977. Λέγεται "Το Τελευταίο Κύμα". Σκηνοθέτης ο Πήτερ Γουίαρ και πρωταγωνιστεί ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεν. Προσωπικά θα το ξαναδώ. ΤΟ έψαχνα σε βίντεο και δεν κυκλοφοράει.
Καλή μου διασκέδαση.
31 Ιανουαρίου 2009
Περί τῆς ἐλεύθερης, ὑπερήφανης καί ἀνεξάρτητης (χᾶ, χᾶ) ἐθνικής πολιτικῆς
Παίρνοντας ἔναυσμα ἀπό τό σχόλιό μου περί τοῦ His master’s voice στήν προηγούμενη καταχώρηση, κατέβασα ἀπό τό διαδίκτυο τήν παλιά διαφήμιση. Τό σκυλάκι κάθεται πειθήνιο καί ἀκούει ὅλο προσήλωση τήν φωνή τοῦ ἀφεντικοῦ του.
Ἔτσι θέλω νά ρίξω μία ἰδέα. Γιατί δέν καταργοῦμε αὐτό τό μυαρό καί φασιστικό σύμβολο τῆς γαλανόλευκης; Στήν θέση του θά βάλουμε τήν εἰκόνα αὐτή πού ἐκφράζει πλήρως τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική ἀπό τήν ἐποχή τῆς ἀπελευθέρωσης ἀπό τούς τούρκους καί μετά.
Ἔτσι ἐκτός τῶν ἄλλων θά εὐχαριστηθοῦν καί οἱ προοδευτικοί καί φιλελεύθεροι ἐκεῖνοι ἄνθρωποι , πού ὅταν βλέπουν ἐθνικό σύμβολο (ἑλληνικό βέβαια γιατί τά ἄλλα δέν τούς πειράζουν) βγάζουν σπυριά.
+%E1%BC%90%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%E1%BF%86%CF%82.jpg)
Ἔτσι θέλω νά ρίξω μία ἰδέα. Γιατί δέν καταργοῦμε αὐτό τό μυαρό καί φασιστικό σύμβολο τῆς γαλανόλευκης; Στήν θέση του θά βάλουμε τήν εἰκόνα αὐτή πού ἐκφράζει πλήρως τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική ἀπό τήν ἐποχή τῆς ἀπελευθέρωσης ἀπό τούς τούρκους καί μετά.
Ἔτσι ἐκτός τῶν ἄλλων θά εὐχαριστηθοῦν καί οἱ προοδευτικοί καί φιλελεύθεροι ἐκεῖνοι ἄνθρωποι , πού ὅταν βλέπουν ἐθνικό σύμβολο (ἑλληνικό βέβαια γιατί τά ἄλλα δέν τούς πειράζουν) βγάζουν σπυριά.
+%E1%BC%90%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%E1%BF%86%CF%82.jpg)
Περί προσωπικῶν δεδομένων
Ἡ περιλάλητη ἀρχή Προστασίας τῶν προσωπικῶν δεδομένων, δρᾶ ἀμέσως γιά νά μήν βγεῖ ἡ φωτογραφία ἤ τό ὄνομα ἑνός παιδεραστῆ ἤ καταχραστῆ στήν δημοσιότητα. Ὅταν ὅμως πρόκειται γιά τά προσωπικά δεδομένα τοῦ λαουτζίκου ἐκεῖ καθεύδει τόν ὕπνον τοῦ δικαίου. Πρακτικά χέστηκε γιά αὐτά.
Ἀναδημοσιεύω ἀπό τήν ΠΡΕΖΑ TV, τό ἐνδιαφέρον μέν ἀλλά κρεουργημένο γλωσσικά ἄρθρο της (τό ὁποῖο ἀναγκάστηκα νά διορθώσω). Ἀπό μία ἄλλη ἄποψη ὅμως σκάνδαλο δέν ὑπάρχει. Ἀφοῦ εἴμαστε σφωγγοκολάριοι τῶν ΗΠΑ. «His master’s voice» ἕνα πράγμα. Ὑποθέτω ξέρετε ἐκείνη τήν παλιά διαφήμιση μέ τό σκυλάκι.
Τα λεγόμενα «προσωπικά δεδομένα» ισχύουν μονάχα εκεί που τους συμφέρει. Επιλεκτικά...
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΔΩΣΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ, ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ Ε.Τ.ΑΚ
ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!!
Το Υπουργείο Οικονομικών και ο Γιώργος Αλογοσκούφης, έδωσαν στις εταιρείες Inform Λύκος Α.Ε και FIRST DATA εταιρεία Αμερικανικών συμφερόντων, όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών (ΑΦΜ, Αρ. Ταυτότητας, Διεύθυνση Κατοικίας, Όνομα και ΑΦΜ συζύγου, ονόματα παιδιών, καθώς και όλα τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στο έντυπο Ε9 της εφορίας), με το πρόσχημα της εκτύπωσης και αποστολής ειδοποιητηρίων Ε.Τ.ΑΚ, δουλειά την οποία θα μπορούσαν να κάνουν κρατικές υπηρεσίες!
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος κάνει τέτοιο...
Απόδειξη τα όσα γράφει στο site της, η Λύκος A.E Με αυτόν τον τρόπο, όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών θα είναι εκτεθειμένα, έχοντας πρόσβαση σε αυτά τρίτα πρόσωπα, ενώ οι δυο παραπάνω εκτυπωτικές εταιρείες που θα τα έχουν στη διάθεσή τους, εύκολα θα μπορούν έπειτα να τα πουλήσουν σε εισπρακτικές εταιρείες, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες και λοιπά «πρόσωπα»...
Ποιος διασφαλίζει στους Έλληνες πολίτες ότι τα προσωπικά του δεδομένα που θα δοθούν στις παραπάνω εταιρείες, θα είναι ασφαλή και δεν θα δοθούν-πουληθούν-χαριστούν σε τρίτες εταιρείες, οργανισμούς, υπηρεσίες κτλ;;;
Γιατί η διαδικασία της εκτύπωσης των ειδοποιητηρίων δεν γίνεται σε κάποια κρατική υπηρεσία, αλλά δίνεται τόσο εύκολα σε ιδιώτες;;;
Μετά τις τηλεφωνικές υποκλοπές της Vodafone, το σκάνδαλο αυτό αποτελεί ίσως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ξεπουλήματος των προσωπικών δεδομένων των Ελλήνων πολιτών, σε ιδιωτικές εταιρείες.
Ἀναδημοσιεύω ἀπό τήν ΠΡΕΖΑ TV, τό ἐνδιαφέρον μέν ἀλλά κρεουργημένο γλωσσικά ἄρθρο της (τό ὁποῖο ἀναγκάστηκα νά διορθώσω). Ἀπό μία ἄλλη ἄποψη ὅμως σκάνδαλο δέν ὑπάρχει. Ἀφοῦ εἴμαστε σφωγγοκολάριοι τῶν ΗΠΑ. «His master’s voice» ἕνα πράγμα. Ὑποθέτω ξέρετε ἐκείνη τήν παλιά διαφήμιση μέ τό σκυλάκι.
Τα λεγόμενα «προσωπικά δεδομένα» ισχύουν μονάχα εκεί που τους συμφέρει. Επιλεκτικά...
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΔΩΣΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ, ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΤΥΠΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ Ε.Τ.ΑΚ
ΣΚΑΝΔΑΛΟ!!!
Το Υπουργείο Οικονομικών και ο Γιώργος Αλογοσκούφης, έδωσαν στις εταιρείες Inform Λύκος Α.Ε και FIRST DATA εταιρεία Αμερικανικών συμφερόντων, όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών (ΑΦΜ, Αρ. Ταυτότητας, Διεύθυνση Κατοικίας, Όνομα και ΑΦΜ συζύγου, ονόματα παιδιών, καθώς και όλα τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στο έντυπο Ε9 της εφορίας), με το πρόσχημα της εκτύπωσης και αποστολής ειδοποιητηρίων Ε.Τ.ΑΚ, δουλειά την οποία θα μπορούσαν να κάνουν κρατικές υπηρεσίες!
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος κάνει τέτοιο...
Απόδειξη τα όσα γράφει στο site της, η Λύκος A.E Με αυτόν τον τρόπο, όλα τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών θα είναι εκτεθειμένα, έχοντας πρόσβαση σε αυτά τρίτα πρόσωπα, ενώ οι δυο παραπάνω εκτυπωτικές εταιρείες που θα τα έχουν στη διάθεσή τους, εύκολα θα μπορούν έπειτα να τα πουλήσουν σε εισπρακτικές εταιρείες, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες και λοιπά «πρόσωπα»...
Ποιος διασφαλίζει στους Έλληνες πολίτες ότι τα προσωπικά του δεδομένα που θα δοθούν στις παραπάνω εταιρείες, θα είναι ασφαλή και δεν θα δοθούν-πουληθούν-χαριστούν σε τρίτες εταιρείες, οργανισμούς, υπηρεσίες κτλ;;;
Γιατί η διαδικασία της εκτύπωσης των ειδοποιητηρίων δεν γίνεται σε κάποια κρατική υπηρεσία, αλλά δίνεται τόσο εύκολα σε ιδιώτες;;;
Μετά τις τηλεφωνικές υποκλοπές της Vodafone, το σκάνδαλο αυτό αποτελεί ίσως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ξεπουλήματος των προσωπικών δεδομένων των Ελλήνων πολιτών, σε ιδιωτικές εταιρείες.
30 Ιανουαρίου 2009
Περί Θεοῦ, Ἐπιστήμης καί Πεποιθήσεων
Ἡ λέξη πεποίθηση βγαίνει ἀπό τό πέποιθα (ἔχω πειστεῖ). Σημαίνει ὅτι θεωρῶ κάτι σάν σωστό χωρίς νά ἔχω ἀποδείξεις γιά αὐτό. Ἔτσι πολύ σωστά λέμε «οἱ πολιτικές πεποιθήσεις» κλπ. Ὁ ὅρος ἔχει μπερδευτεῖ στά νεοελληνικά μέ τήν λέξη πίστη ἡ ὁποία ἐμπεριέχει καί τίς ἔννοιες ἐμπιστοσύνη, ἐγγύηση, διαβεβαίωση.
Ἔτσι ὑπάρχουν δυό παρόμοιες λέξεις μέ νοήματα πού ἔχουν μπερδευτεῖ. Ἡ λέξη πεποίθηση σημαίνει «ἔχω πειστεῖ γιά κάτι», ἐνῶ ἡ λέξη πίστη σημαίνει «ἔχω ἀποδείξεις γιά κάτι». Ἔχω τήν πεποίθηση ὅτι ὑπάρχουν ἐξωγήινοι γιατί δέν μπορῶ νά τό ἀποδείξω. Ὅμως γιά τό ἄν ἡ φωτιά καίει ἔχω πίστη, γιά τόν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ἔχω καεῖ καί ἔχω ἀποδείξεις ἐπί τοῦ θέματος, οἱ ὁποῖες ἐπιπλέον μποροῦν νά ἐπιβεβαιωθοῦν. Ὅμως πολλές φορές (πρόκειται γιά τόν κακό δαίμονα τῆς γλώσσας μας) χρησιμοποιοῦμε τήν λέξη πίστη καί γιά τίς δυό ἔννοιες.
Ἡ διαμάχη γιά τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ Θεοῦ ἦταν πάντοτε ἔντονη. Ἀπό τήν ἐποχή ὅμως πού ἡ Ἐκκλησία ἔχασε (εὐτυχῶς) τήν δύναμη νά καίει τούς ἀντιφρονοῦντες, ἡ διαμάχη αὐτή ἔγινε ἀκόμα ἐντονότερη. Σέ πρόσφατη καταχώρησή του, ἕνας φίλος ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ θεός δέν μπορεῖ νά παραβεῖ τούς φυσικούς νόμους κάνοντας θαύματα καί ὡς ἐκ τούτου δέν ὑπάρχει. Ἄν καταπατηθεῖ ἤ ἀλλάξει ἕνας φυσικός νόμος τότε τό σύμπαν μέ τήν μορφή πού ξέρουμε θά καταρρεύσει. Ἡ συλλογιστική εἶναι ὅτι δέν εἶναι δυνατόν ὁ δημιουργός νά δεσμεύεται ἀπό τό δημιούργημά του.
Ἐγώ ἀπό τήν μεριά μου ἀντιπαρέθεσα-συμπλήρωσα τά παρακάτω:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτό ποῦ ἀποκαλεῖται θαῦμα δέν εἶναι ἡ λειτουργία ἑνός νόμου ὁ ὁποῖος μας εἶναι ἀκόμη ἄγνωστος; Τά ἔντομα ποῦ περπατᾶνε ἐπάνω στό νερό παραβιάζουν τόν νόμο τῆς βαρύτητας;
-Οἱ ἐρευνητές τῆς ΝΑΣΑ ἔχουν ἐπιτύχει ἤδη ἕνα 2% μείωση βάρους σέ ἀντικείμενα μέ τήν χρήση συσκευῶν ἀντιβαρύτητας. Σχετικές ἀναφορές βγῆκαν καί στίς ἐφημερίδες. Φυσικά τά πειράματα συνεχίζονται.
-Ὑπάρχει τό φαινόμενο τῆς ἀνάστροφης βαρύτητας στόν δρόμο στήν Πεντέλη. Κανένας δέν θά μπορέσει νά πεῖ ὅτι ὁ δρόμος δέν ἔχει ΑΝΑΠΟΔΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ἄν βέβαια πάει ἐπί τόπου γιά νά δεῖ τί συμβαίνει. Ἐγώ προσωπικά τό ἔχω κάνει. Καί ἐπειδή τό αὐτοκίνητο «προτιμάει» νά κυλάει πρός τήν ἀνηφόρα, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὑπάρχει θεός, ὅτι δέν ὑπάρχει βαρύτητα καί ὅτι καταρρέουν οἱ φυσικοί νόμοι. Σημαίνει ἁπλά ὅτι ἔχουμε ἀκόμα πλήρη ἄγνοια γιά τούς φυσικούς νόμους.
-Τό πρότυπο κιλό ἔχει «ἀδυνατίσει»: Ὁ φυσικός Richard Davis τοῦ Διεθνοῦς Γραφείου Μέτρων καί Σταθμῶν στίς Σέβρες τῆς Γαλλίας, ἀνέφερε ἀπώλεια 50 μικρογραμμαρίων σέ σχέση μέ τήν ἀρχική του μάζα. Ἡ μείωση τῆς μάζας του προτύπου ἀπό τήν κατασκευή του πρίν ἀπό 118 χρόνια ἔγινε ἀντιληπτή ἐπειδή ὁ κύλινδρος συγκρίνεται μέ δεκάδες ἀντίγραφά του πού φυλάσσονται σέ ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου. «Τό μυστήριο εἶναι ὅτι ὅλα τά ἀντίγραφα κατασκευάστηκαν ἀπό τό ἴδιο ὑλικό, καί πολλά φτιάχτηκαν ταυτόχρονα καί φυλάχτηκαν στίς ἴδιες συνθῆκες, ἀλλά οἱ μάζες τούς σταδιακά ἀποκλίνουν μέ ἀργό ρυθμό», παρατήρησε ὁ Richard Davis. Δέν διαθέτουμε μία ἱκανοποιητική ἐξήγηση γι' αὐτό. Δέν εἶναι ξεκάθαρο ἄν τό πρωτότυπο εἶναι ἐλαφρύτερο ἤ ἄν τά ἐθνικά πρότυπα βάρυναν».
Τά παραπάνω στοιχεῖα δείχνουν ὅτι ὑπάρχουν «παράλογα» (ἀπό τήν ἄποψη τῆς φυσικῆς) φαινόμενα, ἀλλά βέβαια τό σύμπαν δέν ἔπαθε ἀπολύτως τίποτε ἀκόμα.
Ἐπιπλέον θά ἤθελα νά προσθέσω δυό ἀκόμη ἐρωτήσεις γιά ὅλους:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι κάποτε ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης δέν θά φτάσει στό ἀποδεδειγμένο συμπέρασμα ὅτι δέν ὑπάρχει θεός;
-Πῶς ξέρουμε ὅτι κάποτε ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης δέν θά φτάσει στό ἀποδεδειγμένο συμπέρασμα ὅτι ὑπάρχει θεός;
Τελικά ὅλα καταλήγουν σέ μία γενική ἐρώτηση:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτό ποῦ θεωροῦμε σάν σωστό, δέν θά ἀποδειχθεῖ στό τέλος λάθος;
Πάντως ἡ προσωπική μου ἄποψη (ἡ πεποίθησή μου πιό σωστά) εἶναι ὅτι δέν ὑπάρχει περίπτωση νά μπορέσει κάποτε ἡ ἐπιστήμη νά ἀποδείξει τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ θεοῦ.
Περιμένω τήν ἄποψή σας ἐπί τοῦ θέματος.
Ἔτσι ὑπάρχουν δυό παρόμοιες λέξεις μέ νοήματα πού ἔχουν μπερδευτεῖ. Ἡ λέξη πεποίθηση σημαίνει «ἔχω πειστεῖ γιά κάτι», ἐνῶ ἡ λέξη πίστη σημαίνει «ἔχω ἀποδείξεις γιά κάτι». Ἔχω τήν πεποίθηση ὅτι ὑπάρχουν ἐξωγήινοι γιατί δέν μπορῶ νά τό ἀποδείξω. Ὅμως γιά τό ἄν ἡ φωτιά καίει ἔχω πίστη, γιά τόν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ἔχω καεῖ καί ἔχω ἀποδείξεις ἐπί τοῦ θέματος, οἱ ὁποῖες ἐπιπλέον μποροῦν νά ἐπιβεβαιωθοῦν. Ὅμως πολλές φορές (πρόκειται γιά τόν κακό δαίμονα τῆς γλώσσας μας) χρησιμοποιοῦμε τήν λέξη πίστη καί γιά τίς δυό ἔννοιες.
Ἡ διαμάχη γιά τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ Θεοῦ ἦταν πάντοτε ἔντονη. Ἀπό τήν ἐποχή ὅμως πού ἡ Ἐκκλησία ἔχασε (εὐτυχῶς) τήν δύναμη νά καίει τούς ἀντιφρονοῦντες, ἡ διαμάχη αὐτή ἔγινε ἀκόμα ἐντονότερη. Σέ πρόσφατη καταχώρησή του, ἕνας φίλος ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ θεός δέν μπορεῖ νά παραβεῖ τούς φυσικούς νόμους κάνοντας θαύματα καί ὡς ἐκ τούτου δέν ὑπάρχει. Ἄν καταπατηθεῖ ἤ ἀλλάξει ἕνας φυσικός νόμος τότε τό σύμπαν μέ τήν μορφή πού ξέρουμε θά καταρρεύσει. Ἡ συλλογιστική εἶναι ὅτι δέν εἶναι δυνατόν ὁ δημιουργός νά δεσμεύεται ἀπό τό δημιούργημά του.
Ἐγώ ἀπό τήν μεριά μου ἀντιπαρέθεσα-συμπλήρωσα τά παρακάτω:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτό ποῦ ἀποκαλεῖται θαῦμα δέν εἶναι ἡ λειτουργία ἑνός νόμου ὁ ὁποῖος μας εἶναι ἀκόμη ἄγνωστος; Τά ἔντομα ποῦ περπατᾶνε ἐπάνω στό νερό παραβιάζουν τόν νόμο τῆς βαρύτητας;
-Οἱ ἐρευνητές τῆς ΝΑΣΑ ἔχουν ἐπιτύχει ἤδη ἕνα 2% μείωση βάρους σέ ἀντικείμενα μέ τήν χρήση συσκευῶν ἀντιβαρύτητας. Σχετικές ἀναφορές βγῆκαν καί στίς ἐφημερίδες. Φυσικά τά πειράματα συνεχίζονται.
-Ὑπάρχει τό φαινόμενο τῆς ἀνάστροφης βαρύτητας στόν δρόμο στήν Πεντέλη. Κανένας δέν θά μπορέσει νά πεῖ ὅτι ὁ δρόμος δέν ἔχει ΑΝΑΠΟΔΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ἄν βέβαια πάει ἐπί τόπου γιά νά δεῖ τί συμβαίνει. Ἐγώ προσωπικά τό ἔχω κάνει. Καί ἐπειδή τό αὐτοκίνητο «προτιμάει» νά κυλάει πρός τήν ἀνηφόρα, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὑπάρχει θεός, ὅτι δέν ὑπάρχει βαρύτητα καί ὅτι καταρρέουν οἱ φυσικοί νόμοι. Σημαίνει ἁπλά ὅτι ἔχουμε ἀκόμα πλήρη ἄγνοια γιά τούς φυσικούς νόμους.
-Τό πρότυπο κιλό ἔχει «ἀδυνατίσει»: Ὁ φυσικός Richard Davis τοῦ Διεθνοῦς Γραφείου Μέτρων καί Σταθμῶν στίς Σέβρες τῆς Γαλλίας, ἀνέφερε ἀπώλεια 50 μικρογραμμαρίων σέ σχέση μέ τήν ἀρχική του μάζα. Ἡ μείωση τῆς μάζας του προτύπου ἀπό τήν κατασκευή του πρίν ἀπό 118 χρόνια ἔγινε ἀντιληπτή ἐπειδή ὁ κύλινδρος συγκρίνεται μέ δεκάδες ἀντίγραφά του πού φυλάσσονται σέ ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου. «Τό μυστήριο εἶναι ὅτι ὅλα τά ἀντίγραφα κατασκευάστηκαν ἀπό τό ἴδιο ὑλικό, καί πολλά φτιάχτηκαν ταυτόχρονα καί φυλάχτηκαν στίς ἴδιες συνθῆκες, ἀλλά οἱ μάζες τούς σταδιακά ἀποκλίνουν μέ ἀργό ρυθμό», παρατήρησε ὁ Richard Davis. Δέν διαθέτουμε μία ἱκανοποιητική ἐξήγηση γι' αὐτό. Δέν εἶναι ξεκάθαρο ἄν τό πρωτότυπο εἶναι ἐλαφρύτερο ἤ ἄν τά ἐθνικά πρότυπα βάρυναν».
Τά παραπάνω στοιχεῖα δείχνουν ὅτι ὑπάρχουν «παράλογα» (ἀπό τήν ἄποψη τῆς φυσικῆς) φαινόμενα, ἀλλά βέβαια τό σύμπαν δέν ἔπαθε ἀπολύτως τίποτε ἀκόμα.
Ἐπιπλέον θά ἤθελα νά προσθέσω δυό ἀκόμη ἐρωτήσεις γιά ὅλους:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι κάποτε ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης δέν θά φτάσει στό ἀποδεδειγμένο συμπέρασμα ὅτι δέν ὑπάρχει θεός;
-Πῶς ξέρουμε ὅτι κάποτε ἡ ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης δέν θά φτάσει στό ἀποδεδειγμένο συμπέρασμα ὅτι ὑπάρχει θεός;
Τελικά ὅλα καταλήγουν σέ μία γενική ἐρώτηση:
-Πῶς ξέρουμε ὅτι αὐτό ποῦ θεωροῦμε σάν σωστό, δέν θά ἀποδειχθεῖ στό τέλος λάθος;
Πάντως ἡ προσωπική μου ἄποψη (ἡ πεποίθησή μου πιό σωστά) εἶναι ὅτι δέν ὑπάρχει περίπτωση νά μπορέσει κάποτε ἡ ἐπιστήμη νά ἀποδείξει τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ θεοῦ.
Περιμένω τήν ἄποψή σας ἐπί τοῦ θέματος.
29 Ιανουαρίου 2009
Περί πεποιθήσεων
Μία ὁμάδα ἐπιστημόνων τοποθέτησε 5 πιθήκους σέ ἕνα κλουβί καί στήν μέση ἔβαλε μία σκάλα μέ μερικές μπανάνες στήν κορυφή.
Κάθε φορά πού ἕνας πίθηκος ἀνέβαινε στήν σκάλα, οἱ ἐπιστήμονες κατέβρεχαν τούς ὑπόλοιπους πίθηκους μέ παγωμένο νερό.
Μετά ἀπό λίγο κάθε φορά πού ἕνας πίθηκος προσπαθοῦσε νά ἀνέβει στήν σκάλα, οἱ ὑπόλοιποι ὁρμοῦσαν καί τόν ξυλοκοποῦσαν.
Σέ σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δέν ἀνέβαινε πιά στήν σκάλα παρά τόν ἔντονο πειρασμό.
Τότε οἱ ἐπιστήμονες ἀποφάσισαν νά ἀντικαταστήσουν τόν ἕναν ἀπό τούς πίθηκους. Τό πρῶτο πράγμα πού ἔκανε αὐτός ὁ νέος πίθηκος ἦταν νά ἀνέβει στήν σκάλα. Ἀμέσως οἱ ὑπόλοιποι τόν ξυλοκόπησαν.
Μετά ἀπό μερικά ξυλοκοπήματα, ὁ νεοφερμένος ἔμαθε νά μήν ἀνεβαίνει στήν σκάλα παρότι δέν ἤξερε γιατί.
Στή συνέχεια ἀντικαταστάθηκε καί 2ος πίθηκος καί συνέβη τό ἴδιο μέ τόν 1ο πίθηκο νά συμμετέχει στό ξυλοκόπημα τοῦ δεύτερου. Ἄλλαξε καί 3ος πίθηκος καί συνέβη τό ἴδιο. Ἦρθε καί 4ος καί τό ξυλοκόπημα συνεχίστηκε καί τέλος ἀντικαταστάθηκε καί ὁ 5ος.
Αὐτό πού εἶχε ἀπομείνει, ἦταν μία ὁμάδα πιθήκων πού παρότι δέν εἶχαν δεχτεῖ ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε νά ξυλοκοπᾶ ὅποιον πίθηκο ἐπιχειροῦσε νά ἀνέβει στήν σκάλα.
Ἄν μποροῦσε κάποιος νά ρωτήσει τούς πίθηκους γιατί ξυλοκοποῦσαν ὅποιον προσπαθοῦσε νά ἀνέβει, βάζω στοίχημα ὅτι θά ἀπαντοῦσε:
«Δέν ξέρω, ἀλλά ἔτσι γίνονται τά πράγματα ἐδῶ».
Σᾶς ἀκούγεται γνωστό;
Ἴσως ἔχετε, ἀλλά τό πιθανότερο εἶναι ὅτι δέν ἔχετε, ἀναρωτηθεῖ γιατί συνεχίζουμε νά κάνουμε τά πράγματα μέ τόν τρόπο πού τά κάνουμε ἤ ἄν ὑπάρχει καί ἄλλος τρόπος. Γιατί ὅπως εἶπε καί ὁ Ἀϊνστάιν:
«Μόνο δυό πράγματα εἶναι ἄπειρα: τό σύμπαν καί ἡ ἀνθρώπινη ἠλιθιότητα. Καί δέν εἶμαι σίγουρος γιά τό σύμπαν».
Ἔτσι εἶναι πού ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμός ἔπαψε πιά νά εἶναι πολιτισμός. Λάθος ἄνθρωποι, ὁδηγούμενοι ἀπό λάθος ἰδεολογίες, μέ λανθασμένο ψυχικό κόσμο, δημιουργοῦν λανθασμένα ἀντανακλαστικά τά ὁποῖα ἐπιζοῦν μετατρεπόμενα σέ ἀπαράβατους «ἠθικούς κανόνες». Μέ ἄλλα λόγια εἶναι τό ΕΓΩ τῆς ἐσωτερικῆς φιλοσοφίας αὐτό πού κάνει τά λάθη καί αὐτο-διαιωνίζεται στούς ἀπογόνους μας.
Καί αὐτός εἶναι ὁ λόγος τῆς ἀπίστευτης ἀνθρώπινης δυστυχίας, τήν ὁποία σπέρνουν καθημερινά πολιτισμένοι καί μή στούς συνανθρώπους τους.
Κάθε φορά πού ἕνας πίθηκος ἀνέβαινε στήν σκάλα, οἱ ἐπιστήμονες κατέβρεχαν τούς ὑπόλοιπους πίθηκους μέ παγωμένο νερό.
Μετά ἀπό λίγο κάθε φορά πού ἕνας πίθηκος προσπαθοῦσε νά ἀνέβει στήν σκάλα, οἱ ὑπόλοιποι ὁρμοῦσαν καί τόν ξυλοκοποῦσαν.
Σέ σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δέν ἀνέβαινε πιά στήν σκάλα παρά τόν ἔντονο πειρασμό.
Τότε οἱ ἐπιστήμονες ἀποφάσισαν νά ἀντικαταστήσουν τόν ἕναν ἀπό τούς πίθηκους. Τό πρῶτο πράγμα πού ἔκανε αὐτός ὁ νέος πίθηκος ἦταν νά ἀνέβει στήν σκάλα. Ἀμέσως οἱ ὑπόλοιποι τόν ξυλοκόπησαν.
Μετά ἀπό μερικά ξυλοκοπήματα, ὁ νεοφερμένος ἔμαθε νά μήν ἀνεβαίνει στήν σκάλα παρότι δέν ἤξερε γιατί.
Στή συνέχεια ἀντικαταστάθηκε καί 2ος πίθηκος καί συνέβη τό ἴδιο μέ τόν 1ο πίθηκο νά συμμετέχει στό ξυλοκόπημα τοῦ δεύτερου. Ἄλλαξε καί 3ος πίθηκος καί συνέβη τό ἴδιο. Ἦρθε καί 4ος καί τό ξυλοκόπημα συνεχίστηκε καί τέλος ἀντικαταστάθηκε καί ὁ 5ος.
Αὐτό πού εἶχε ἀπομείνει, ἦταν μία ὁμάδα πιθήκων πού παρότι δέν εἶχαν δεχτεῖ ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε νά ξυλοκοπᾶ ὅποιον πίθηκο ἐπιχειροῦσε νά ἀνέβει στήν σκάλα.
Ἄν μποροῦσε κάποιος νά ρωτήσει τούς πίθηκους γιατί ξυλοκοποῦσαν ὅποιον προσπαθοῦσε νά ἀνέβει, βάζω στοίχημα ὅτι θά ἀπαντοῦσε:
«Δέν ξέρω, ἀλλά ἔτσι γίνονται τά πράγματα ἐδῶ».
Σᾶς ἀκούγεται γνωστό;
Ἴσως ἔχετε, ἀλλά τό πιθανότερο εἶναι ὅτι δέν ἔχετε, ἀναρωτηθεῖ γιατί συνεχίζουμε νά κάνουμε τά πράγματα μέ τόν τρόπο πού τά κάνουμε ἤ ἄν ὑπάρχει καί ἄλλος τρόπος. Γιατί ὅπως εἶπε καί ὁ Ἀϊνστάιν:
«Μόνο δυό πράγματα εἶναι ἄπειρα: τό σύμπαν καί ἡ ἀνθρώπινη ἠλιθιότητα. Καί δέν εἶμαι σίγουρος γιά τό σύμπαν».
Ἔτσι εἶναι πού ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμός ἔπαψε πιά νά εἶναι πολιτισμός. Λάθος ἄνθρωποι, ὁδηγούμενοι ἀπό λάθος ἰδεολογίες, μέ λανθασμένο ψυχικό κόσμο, δημιουργοῦν λανθασμένα ἀντανακλαστικά τά ὁποῖα ἐπιζοῦν μετατρεπόμενα σέ ἀπαράβατους «ἠθικούς κανόνες». Μέ ἄλλα λόγια εἶναι τό ΕΓΩ τῆς ἐσωτερικῆς φιλοσοφίας αὐτό πού κάνει τά λάθη καί αὐτο-διαιωνίζεται στούς ἀπογόνους μας.
Καί αὐτός εἶναι ὁ λόγος τῆς ἀπίστευτης ἀνθρώπινης δυστυχίας, τήν ὁποία σπέρνουν καθημερινά πολιτισμένοι καί μή στούς συνανθρώπους τους.
28 Ιανουαρίου 2009
Βιολιστής στο Μετρό (ένα έξυπνο πείραμα)
Κάποιο κρύο πρωινό, ένας άντρας κάθισε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά την διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του το τράβηξε για να συνεχίσουν την διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.
Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό!
Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»
Συμπέρασμα: Πολλοί άνθρωποι δέχονται να πληρώσουν υψηλά ποσά για ένα προϊόν ή υπηρεσία, εφόσον ο τόπος και ο χρόνος είναι κατάλληλα, αλλά ούτε καν προσέχουν ακριβώς το ίδιο προϊόν ή υπηρεσία σε ανύποπτο χώρο και χρόνο.
Φιλοσοφική ερώτηση: Εάν ένας καταπληκτικός μουσικός παίζει καταπληκτική μουσική, αλλά κανείς δεν σταματάει για να ακούσει, τελικά πόσο καλός είναι ο μουσικός;
Προσωπική ερώτηση: Εσείς αντιλαμβάνεστε ή κρίνετε τα πράγματα ανεξαρτήτως ή όχι του περιβάλλοντος;
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του το τράβηξε για να συνεχίσουν την διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.
Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bell αμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό!
Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»
Συμπέρασμα: Πολλοί άνθρωποι δέχονται να πληρώσουν υψηλά ποσά για ένα προϊόν ή υπηρεσία, εφόσον ο τόπος και ο χρόνος είναι κατάλληλα, αλλά ούτε καν προσέχουν ακριβώς το ίδιο προϊόν ή υπηρεσία σε ανύποπτο χώρο και χρόνο.
Φιλοσοφική ερώτηση: Εάν ένας καταπληκτικός μουσικός παίζει καταπληκτική μουσική, αλλά κανείς δεν σταματάει για να ακούσει, τελικά πόσο καλός είναι ο μουσικός;
Προσωπική ερώτηση: Εσείς αντιλαμβάνεστε ή κρίνετε τα πράγματα ανεξαρτήτως ή όχι του περιβάλλοντος;
25 Ιανουαρίου 2009
Σχόλιο πάνω στην μοναξιά
Ἡ ἀνασφάλεια καί ἡ μοναξιά προέρχονται ἀπό τόν φόβο.
Ὅλοι
μας ἔχουμε ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ διεστραμμένο ψυχικό κόσμο.
Παρατηρεῖστε τά μωρά πού ἀκόμα
δέν ἔχουν «μολυνθεῖ» ἀπό τίς πεποιθήσεις τῶν μεγάλων. Δέν ἐνδιαφέρονται
ἄν εἶσαι ἄσπρος, μαῦρος, ψηλός ἤ κοντός, ὄμορφος ἤ ἄσχημος. Καί ἀκόμα
καί ἄν εἶναι μόνα τους δέν αἰσθάνονται μοναξιά. Μποροῦν νά παίζουν μέ
τίς ὦρες μέ ἕνα παιχνίδι χωρίς νά θέλουν τίποτε ἄλλο. Δέν ἐνδιαφέρονται
γιά τιμές, λεφτά καί ὅλα τά κουραφέξαλα πού θέλουν οἱ μεγάλοι. Κάθονται
γυμνά χωρίς ντροπή. Δέν κρίνουν τίποτε καί κανέναν.
Ἀλλά ἐπειδή εἶναι
«ἄγραφα χαρτιά» οἱ μεγάλοι γράφουν ἐπάνω τούς ὅλες τίς κακίες, τούς
φόβους καί τίς δεισιδαιμονίες τους, μετατρέποντας τά σέ ἀντίγραφά τους.
Ἔτσι εἶναι τό πώς χάνεται ὁ Παράδεισος.
Ἔτσι
εἶναι τό πώς διαιωνίζεται τό ἀνθρώπινο μίσος, ἡ βλακεία καί ἡ ἄπειρη
μοναξιά πού ὅλοι αἰσθάνονται ἀκόμη καί μέσα στό πλῆθος, ἀκόμη καί μέσα
στήν παρέα τους.
Νά γιατί κάνουν θραύση τά παράνομα ναρκωτικά καθώς καί
τά νόμιμα (ἀλκοόλ καί τσιγάρα).
Παντοῦ καί πάντα θά εἶναι ὅλοι μόνοι
τους καί ὅλοι θά αἰσθάνονται μοναξιά, μέχρι νά γυρίσουν στήν ἀρχέγονη
ἐκείνη κατάσταση τοῦ μωροῦ πού τήν ἔχασαν καί τώρα δέν ξέρουν κάν πώς νά
τήν ξανά-ἀποκτήσουν.
Καί τό μόνο πού ξέρουν νά κάνουν εἶναι νά μισοῦν, νά φοβοῦνται καί νά αἰσθάνονται μόνοι τους.
24 Ιανουαρίου 2009
Για γέλια ή για κλάματα;
Δέν ξέρω ἄν τήν καταχώρηση αὐτή
πρέπει νά τήν βάλω στά ἀνέκδοτα ἤ στά σοβαρά θέματα. Κυριολεκτικά ἡ
ὑπόθεση εἶναι γιά κλάματα. Παραθέτω μία συλλογή ἀπό στίχους τραγουδιῶν
μέ τούς ὁποίους μεγαλώνουν ἐδῶ καί δεκαετίες οἱ νεοέλληνες. Γιά τήν
ποιότητα τῆς μουσικῆς βέβαια δέν συζητᾶμε…
... ΣΚΥΛΑΔΙΚΑ:
Οι καλύτεροι σ τ ί χ ο ι
ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΓΟΥΡΙ
ΜΕΣ ΤΟΝ ΚΑΥΣΩΝΑ, ΠΑΓΟΥΡΙ
KΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΚΟΒΩ ΦΛΕΒΕΣ
ΞΕΝΥΧΤΑΩ ΜΕ ΦΡΑΠΕΔΕΣ
ΚΑΙ ΞΗΛΩΝΩ ΚΑΝΑΠΕΔΕΣ...
ΣΤΟ ΡΕΤΙΡΕ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ
ΘΑ ΧΟΥΜΕ 11 ΚΟΠΕΛΕΣ
ΘΑ ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΟΜΠΡΕΛΕΣ
ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ
ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΤΥ
OH YEEEEEEESSSSSSSSSSS
ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ
ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ...
ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ
ΜΕ ΓΥΑΛΙΝΟ ΠΥΡΕΞ...
ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΛΑΜΑΡΙ
ΤΙ ΤΗ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ FERRARI!;
ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙΝΕ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΕΚΕΝΕ
Χριστίνα Γαλάνη:
Από κορμί είμαι η best
Κι από προσόντα είμαι first
Μ αυτό στους άντρες κάνω test
Για να διαλέξω.
Μπες όπως όλοι στη γραμμή
Ασε τα μα, τα μου, τα μη
Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή
Και ίσως σε επιλέξω
Πέπη Τσεσμελή:
Σκανδαλίζομαι,
μονάχη μου αγγίζομαι
με μια γραβάτα σου ερεθίζομαι
Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες,
βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες
Λάκης Σκουτάρης:
Είμαι ένας άνθρωπος τρελός,
σχιζοφρενής και μανιακός,
που μες την τρέλα μου ο φτωχός,
ψάχνω για να βρω λίγο φως
Σκοτάδι, πισσοσκόταδο, μαύρο σκοτάδι πίσσα,
σκοτάδι είσαι σκοτεινό, σκοτοσκοτεινιασμένο,
σκοτάδι κατασκότεινο, και βράδυ βραδιασμένο. (Αυτό είναι για φιλολογικό μάθημα!!!)
Αντζελα Ρέμπη:
Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες,
θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες
ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1970
Κώστας Καφάσης:
Το βράδυ θα ρθω να σε πάρω,
γι αυτό μη φας, θα φάμε γλάρο.
Νίκος Δουλάμης:
Έρωτά μου τοκογλύφε
γλείφε το κορμί μου γλείφε
Και τέλος μια συλλογή από τα καλύτερα των δύο Εθνικών Οδών και του συνολικού επαρχιακού και αγροτικού Οδικού Δικτύου:
Απόψε έχω περίοδο, μα έχω κι άλλη δίοδο.
Θέλω στο σώμα σου σαν μπω, να με χτυπάς με το σαμπώ.
Μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγυος.
Σε βρίσκω πολύ κύριο, αλλά περνάω κλιμακτήριο.
Πάρε μ αγκαλιά, πάρε μ αγκαλιά, πάρε μ αγκαλιά
να μην πατήσω τα γυαλιά
Μωρό μου είσαι όργιο, σαν τον Αγιο Γεώργιο
Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα,
μα ξαφνικά κατάλαβα πως έλειπε η σέλλα.
Ακολουθεί το καλύτερο!!! (η ιστορία γενικά περιγράφει έναν απατημένο σύζυγο όπου στην αρχή απειλεί):
«θα φέρω τη βενζίνη
κι αναλαμβάνω την ευθύνη»
και καταλήγει στο ρεφρέν που μας άφησε άφωνους:
«την είχα άχτι, την είχα άχτι,
τώρα την έχω μόνο σε στάχτη,
μέσα στο τσίγκινο κουτί,
που φύλαγε τα μπικουτί»
23 Ιανουαρίου 2009
Ἔγιναν πιό πολιτισμένοι
Μία σειρά φρικτῶν φωτογραφιῶν
κυκλοφοράει στό διαδίκτυο. Μουσουλμάνοι σπᾶνε, πατώντας τό μέ ἁμάξι, τό
χέρι ἑνός ὀκτάχρονου πού συνελήφθη νά κλέβει ἕνα ψωμί!!!
Πάλι καλά πού ἔβαλαν τήν κουβέρτα γιά νά μήν του τό λιώσουν τελείως.
Συμπεράσματα:
1)
Οἱ φωτογραφίες εἶναι μία τρανταχτῆ ἀπόδειξη ὅτι οἱ μουσουλμάνοι εἶναι
πλέον πολιτισμένοι καί ἐνδιαφέρονται γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Λίγα
μόλις χρόνια πρίν θά ἔκοβαν τό χέρι τοῦ μικροῦ μέ τό σπαθί γιά νά τόν
διαπαιδαγωγήσουν.
2)
Φυσικά στόν πολιτισμό τους δέν συμπεριλαμβάνονται οἱ γυναῖκες, οἱ
ὁποῖες εἶναι ἁπλῶς ἔπιπλα στό σπίτι τοῦ ἄντρα. Γιά νά μή ποῦμε γιά τό
φρικτό ἔθιμο τοῦ κοψίματος τῆς κλειτορίδας που ἐκτός ἀπό πολλές
μουσουλμανικές χῶρες ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ» ΕΥΡΩΠΗ. Ἐδῶ βέβαια
οἱ ὑπέρμαχοι τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί οι φεμινίστριες τό ἔχουν
βουλώσει.
3) Προσέξτε τά γράμματα στίς δυό πρῶτες φωτογραφίες. Ἄν δέν κάνω λάθος εἶναι ἑβραϊκά!
Λέτε
οἱ Ἑβραῖοι νά ἔσκασαν γιά τόν πιτσιρίκο; Ἁπλά θέλουν νά καλύψουν τά
δικά τους ἐγκλήματα στήν Γάζα. Πιό παλιά εἶχε κυκλοφορήσει ἕνα βίντεο μέ
στρατιῶτες πού ἔσπαγαν μέ πέτρες τά χέρια ἑνός νεαροῦ Παλαιστίνιου.
Δέν
ὑπερασπίζομαι τούς μουσουλμάνους. Εἶναι τά ἴδια χάλια μέ τούς Ἑβραίους
καί μέ τούς Χριστιανούς. Καί οἱ τρεῖς θρησκεῖες ἔχουν κάνει σφαγές καί
φρικτά ἐγκλήματα «γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ»!!!
Ἐκεῖνο
πού μέ ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ ἀμνησία καί ἡ ἀσυνειδησία πού δέρνει τίς
ἀνθρώπινες μάζες. Οἱ ὁποῖες ἄγονται καί φέρονται ἀπό τό νέο-ρωμαϊκό
«ἄρτος καί θεάματα». Καί ὑπακοῦνε σέ ἡγέτες πού ἐμφανίζονται ἀπό τό
πουθενά ἤ χορεύουν δημόσια ἤ ἔχουν ἕνα γνωστό ὄνομα.
Τέτοια βλέπω καί λέω αὐθόρμητα: Θεούλη μου!
22 Ιανουαρίου 2009
Δυστυχία μου
Τρόμαξα ἐχτές βλέποντας τόν «νέο καί ἐλπιδοφόρο» πρόεδρο τῶν ΗΠΑ νά χορεύει μέ τήν συμβία τοῦ διάφορους χορούς.
Ὄχι γιατί χόρευε…
Ἀλλά γιατί χιλιάδες ἄνθρωποι τόν παρακολουθοῦσαν ἐκστασιασμένοι σφυρίζοντας, χειροκροτώντας καί οὐρλιάζοντας.
Ἡ
λογική πού κρύβεται ἀπό πίσω εἶναι τραγικά ἁπλή καί ὠμή: Ἀφοῦ ὁ νέος
πρόεδρος δείχνει τόσο ἀγαπημένος μέ τήν σύζυγό του καί ἦταν τόσο
ρομαντικό πού χόρευαν δημόσια (μαζί μέ τά ἄλλα γεράκια) τότε ὅτι καί νά
κάνει θά εἶναι ΣΩΣΤΟ.
Δέν ἔχει σημασία πόσοι θά πληρώσουν μέ τό αἷμα τούς τήν νέα(;) πολιτική τοῦ νέου προέδρου.
Σημασία ἔχει ὅτι χορεύει τόσο ὡραία μπροστά στούς χαχόλους…
21 Ιανουαρίου 2009
Είναι η Μακεδονία Ελληνική ή όχι;
ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ "Είναι η Μακεδονία Ελληνική ή όχι;"
ΨΗΦΙΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΨΗΦΙΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Μετά μιλᾶνε γιά οἰκονομική κρίση καί τούς πιστεύετε ηλίθιοι!
Καί ἐνῶ:
-Οἱ χαμηλό-συνταξιοῦχοι πεθαίνουν τῆς πείνας…
-Στόν «πολιτισμένο» κόσμο ὑπάρχουν ἑκατομμύρια ἄστεγοι καί ἀνασφάλιστοι…
-Αὐξάνεται ἡ θνησιμότητα τῶν νεογέννητων στίς ἄπορες τάξεις τῆς Δύσης…
-Η ΕΕ ζητάει καί νέες περικοπές στίς κοινωνικές παροχές «γιά νά βγοῦμε ἀπό τό τέλμα»…
Ἕνας
σεΐχης τοῦ ὁποίου ἡ περιουσία φτάνει τά 600 δισεκατομμύρια δολάρια,
θέλει νά ἀγοράσει γιά τήν ἀγγλική ποδοσφαιρική ὁμάδα πού κατέχει ἕναν
ποδοσφαιριστή γιά 374 ἑκατομμύρια εὐρώ (ἄν δέν κάνω λάθος)
ΚΑΙ
Ἡ φιέστα γιά τήν ὁρκωμοσία τοῦ Ὀμπάμα κόστισε στούς Ἀμερικανούς φορολογούμενους σαράντα ἑκατομμύρια δολάρια.
Βέβαια
τό ποσόν εἶναι μικρό ἄν τό συγκρίνετε μέ τά ἕξι ἑκατομμύρια εὐρώ πού
κόστισε ἡ δεξίωση γιά τά ἐγκαίνια τοῦ νέου μουσείου τῆς Ἀκρόπολης.
Μετά μιλᾶνε γιά οἰκονομική κρίση καί τούς πιστεύετε ηλίθιοι!
Ἅ ρέ ^%$##@% πού τους (καί σας) χρειάζεται…
Τά δανικά (ὄχι δανεικά) Ἐλγίνεια
Στήν διάρκεια τῆς χούντας,
ἀρκετά ἔργα τοῦ Μίνου Ἀργυράκη διασκορπίστηκαν λόγω τῶν ἀναγκαστικῶν
περιπλανήσεών του σέ Λονδίνο, Παρίσι, Ἱσπανία καί Δανία. Ἕνας
διακεκριμένος Δανός εἶχε πεῖ: «Ἐμεῖς ἐδῶ ἐκτιμᾶμε αὐτά τά ἔργα σάν τά
Ἐλγίνεια Μάρμαρα... Πῶς εἶναι δυνατόν νά τά ἐπιστρέψουμε στήν Ἑλλάδα;»
Ξέρει κανείς μας ποιός ἦταν ὁ Μίνως Ἀργυράκης;
Πάντως ζέν πρεμιέ, ποδοσφαιριστής ἤ στάρ δέν ἦταν…ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΑΚΗ, ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΓΙΝ ΜΑΡΜΑΡΑ;
Νά σᾶς χέσω γιά Ἕλληνες
Ἡ Ἄμυ Μίμς, σέ ἡλικία 14 ἐτῶν, σέ λύκειο στό Παρίσι, ἄκουσε τόν καθηγητή της νά λέει ὅτι τά ἀγόρια θά μάθουν Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ἐνῶ τά κορίτσια θά κάνουν οἰκιακά. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν μία παθιασμένη προσπάθεια ἐκμάθησης τῆς γλώσσας μας στό Χάρβαρτ καί στήν Ὀξφόρδη, μέ καθηγητές ἀνθρώπους πού εἶχαν ἀγάπη (μέ Α κεφαλαῖο) γιά τήν Ἑλλάδα. Τό 1986 κατάφερε νά πάρει τήν ἑλληνική ὑπηκοότητα. Ἀπό τότε ἔχει ἐπισκεφτεῖ τούς Δελφούς ἑξήντα (!!!) φορές. Λέει ὅτι γεννήθηκε ἐκεῖ καί ὅτι νονά της εἶναι ἡ Πυθία.
Ἀλήθεια…
Ἐσεῖς πόσες φορές πήγατε στούς Δελφούς;
Πόσες φορές πήγατε σέ κάποιον ἀρχαιολογικό χῶρο;
Πόσες φορές πήγατε στήν Ἀκρόπολη;
Ξέρετε ποῦ βρίσκονται οἱ Δελφοί;
Ἄν δέν ξέρετε σέ ποιά χώρα τουλάχιστον σέ ποιά ἤπειρο;
Ὅμως:
Ξέρετε ὅλες τίς τοποθεσίες πού κάνουν σκί.
Εἶστε μέλη τοῦ fun club κάποιου καψουροτραγουδιστῆ-θεοῦ.
Γνωρίζετε τά πάντα γιά ἠθοποιούς, γκάτζετς, καί εὐρωπαϊκή μόδα.
Ξέρετε μέ λεπτομέρειες τήν ζωή τοῦ τάδε ἠθοποιοῦ τοῦ Χόλλυγουντ ἀλλά ἀγνοεῖτε ποιός ἦταν ὁ Θεμιστοκλῆς.
Ἐκφράζεστε καλύτερα μέ ἀγγλικές λέξεις καί ἀπαξιεῖτε νά βάλετε τόνο ὅταν γράφετε, ὅταν δέν γράφετε κεφαλαία ἤ γκρίκλις.
Ξέρετε πολύ καλά τήν ὀρθογραφία τῶν ἀγγλικῶν, γαλλικῶν, γερμανικῶν κλπ ἀλλά θεωρεῖτε ἀνάξιο λόγου νά γράψετε σωστά τήν δική σας γλώσσα.
Νά μήν συνεχίσω γιατί θά μοῦ ἀνέβει ἡ πίεση…
Νά σᾶς χέσω (δηλαδή ΝΑ ΜΑΣ ΧΕΣΩ) γιά Ἕλληνες.
16 Ιανουαρίου 2009
Σιχτὶρ δημοσιογράφοι και τηλεθεατές
Κλαῖνε καὶ ὀδύρονται οἱ δημοσιογράφοι.
Μήπως φωνάζουν ποῦ δὲν ἔχουμε κυβέρνηση;
Μήπως φωνάζουν γιὰ τὴν ἀκρίβεια καὶ τὴν ἀνεργία;
Μήπως φωνάζουν που οἱ Τοῦρκοι "ἦρθαν γιὰ μπάνια" στὸ Σούνιο;
Μήπως φωνάζουν γιὰ τὰ παιδάκια στὴν Γάζα;
Μήπως φωνάζουν γιὰ τὸν φασίστα τὸν μπάτσο που χαροπαλεύει στὴν ἡλικία τῶν 20 ἐτῶν;
Μήπως φωνάζουν γιὰ τὸν δεκαπεντάχρονο ἀπὸ τὰ ἀνατολικὰ προάστια που πάλευε (Θεέ μου!) γιὰ τὰ δίκια τοῦ λαοῦ;
Ὄχι βέβαια.
ΧΕΣΤΗΚΑΝΕ οἱ δημοσιογράφοι γιὰ ὅλα αὐτά.
Τὸ σημαντικὸ σήμερα εἶναι ὁ βιομήχανος καὶ πόσα θέλουν οἱ ἀπαγωγεῖς.
Στὰ κορόϊδα ποὺ κάθονται καὶ τρῶνε τὸν σανὸ ποὺ τοὺς σερβίρουν τὰ κανάλια ἔχω νὰ πῶ τὸ ἑξῆς:
Προσέξτε
πὼς γίνονται τὰ ρεπορτὰζ γιὰ τὴν ἀπαγωγή. Προσέξτε τὰ λόγια, τὶς
μουσικὲς ἐπενδύσεις, τὰ πλάνα ἀπὸ σπίτια καὶ πρόσωπα. Θὰ διαπιστώσετε
(ἂν βέβαια ὁ ἐγκέφαλός σας δὲν ἔχει γίνει ἀκόμη ζελέ) ὅτι ἡ μόνη διαφορὰ
ἀπὸ τὰ ἀνάλογα ρεπορτὰζ γιὰ τὴν Γάζα, τὸν ἀστυνόμο καὶ τὸν
δεκαπεντάχρονο εἶναι ἡ ἀναγκαστικὴ ἀλλαγὴ στὰ ὀνόματα καὶ στὶς εἰκόνες. Ἡ
δομὴ καὶ ἡ φιλοσοφία παραμένει ἡ ἴδια. Τὸ θέμα εἶναι νὰ πουλᾶμε φύκια
γιὰ μεταξωτὲς κορδέλες στοὺς ἀνεγκέφαλους τηλεθεατές.
Σιχτίρ...
14 Ιανουαρίου 2009
Επιτέλους ΨΟΦΗΣΕ
Μόλις γύρισα ἀπό μία μαραθώνια συνάντηση μέ τήν ἀνθρώπινη «καλοσύνη».
Ἡ πεθερά μου τά κατάφερε τελικά καί μετά ἀπό μία ἑξάχρονη φυλάκιση (κυριολεκτικά) στό κρεβάτι τοῦ γηροκομείου κυριολεκτικά ψόφησε.
Ὄχι δέν γράφω λάθος λέξη, οὔτε τήν γράφω ὑποτιμητικά. Γράφω τήν λέξη πού ἀντιστοιχεῖ στήν πραγματικότητα, γιατί τό λείψανο πού εἶχε μείνει πάνω στό κρεβάτι γιά ἕξι χρόνια δέν μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ΠΛΕΟΝ ἄνθρωπος. Ἦταν ἕνα… "κάτι" (ζῶο νά τό πῶ; πτῶμα νά τό πῶ;) ποῦ τρεφόταν μέ ἀηδίες, εἶχε μόνιμα καθετήρα γιά τά οὔρα, χεζόταν ἐπάνω του καί κάθε τόσο γιά τιμωρία (γιά τήν τόσο ὡραία ζωή που ζοῦσε) τό ἔτρεχαν στά νοσοκομεῖα ὅπου ὑπέφερε τά πάνδεινα ἀπό τούς ὀρούς, τίς ἐξετάσεις καί τίς μεταγγίσεις.
Τήν τελευταία φορᾶ της ἔσπαγαν οἱ φλέβες καί της ἄλλαζαν χέρι γιατί πρηζόταν ἀπό τόν ὀρό. Βογκοῦσε κάθε τόσο ἀπό τόν πόνο μέ τίς συνεχεῖς ἐξετάσεις αἵματος. Ὑπέφερε ξαπλωμένη ἀνάσκελα, πιασμένη ἀπό τήν ἀκινησία. Ἔχωνα τό χέρι μου κάτω ἀπό αὐτήν τήν σακούλα ἀπό μελανιασμένο δέρμα καί κόκαλα, σπρώχνοντας τό πέρα δώθε καί μετά βγάζοντας το. Ξεκινοῦσα ἀπό τήν πλάτη καί κατέβαινα μέχρι τήν μέση της. Αὐτή ἡ ἁπλή πίεση τήν ἀνακούφιζε τόσο πού κοιμόταν ἀμέσως.
Καί τό τραγικό ἦταν ὅτι ἀντιλαμβανόταν τά πάντα. Ἁπλά δέν μποροῦσε νά διαμαρτυρηθεῖ, νά σηκωθεῖ, νά ἀλλάξει πλευρό, νά τεντωθεῖ… Ὅλα αὐτά τά μικρά καί πολύτιμα πού κανείς δέν τούς δίνει σημασία.
Τό θέμα εἶναι φιλοσοφικό. Ἡ θρησκεία μας (σωστή ἤ ὄχι) περιέχει μία παναθρώπινη ἀλήθεια: ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ἐκεῖνο ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ νά σοῦ κάνουν.
Ὄχι κυρίες καί κύριοι.
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά σηκώνομαι ἀπό τό κρεβάτι καί νά κυκλοφοράω, νά βλέπω τηλεόραση καί νά πηγαίνω γιά ψώνια…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά μπορῶ νά μαγειρεύω καί νά σκουπίζω, νά πηγαίνω στήν λαϊκή, στόν σινεμά καί στό περίπτερο…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά διαβάζω καί φυσικά νά καταλαβαίνω αὐτό πού διαβάζω…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά μιλάω καί νά τσακώνομαι…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά πηγαίνω στήν θάλασσα γιά μπάνιο ἤ νά ἁπλά νά βγαίνω ἔξω ὅταν βαριέμαι…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά περπατάω στήν βροχή, τό κρύο καί τόν ἀέρα…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά χέζω καί νά κατουράω ὅποτε θέλω…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά κάνω ὅτι θέλω ἤ νά τρώγω ὅτι μου ἀρέσει…
Τότε ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
Θέλω νά μέ μισοῦν ὅλοι καί νά μέ ἀφήσουν νά πεθάνω.
Γιά σκεφτεῖτε τί συμβαίνει ὅταν εἴσαστε καρφωμένοι σέ ἕνα κρεβάτι:
-Τό σῶμα σας λιώνει ἀπό τήν ἀκινησία.
-Τό μυαλό σας λιώνει ἀπό ἔλλειψη ἐντυπώσεων.
-Ὑποφέρετε ἀπό πόνους.
-Δέν μπορεῖτε νά διαμαρτυρηθεῖτε ἄν πονᾶτε.
-Δέν μπορεῖτε νά ξύσετε τό μάγουλό σας πού ἔχει φαγούρα.
-Δέν μπορεῖτε νά σκεπαστεῖτε ἤ νά ξεσκεπαστεῖτε ἀνάλογα μέ τήν θερμοκρασία.
-Δέν μπορεῖτε νά ἐπικοινωνήσετε μέ ἄλλους ἀνθρώπους, παρά ἡ μόνη σας συντροφιά στίς ἀτελείωτες ὧρες τῆς ἀναπηρικῆς μοναξιᾶς σας εἶναι κάποιος ἤδη μισότρελλος γέρος.
Ποιά εἶναι ἡ μόνη ἀνταμοιβή ποῦ σας ἐπιφυλάσσει αὐτή ἡ κατάσταση;
Ὅταν κάποτε ἐπιτέλους τό σῶμα σας ἀρχίσει νά σβήνει ἀπό ἀρρώστια ἤ ἀπό τήν ἀναγκαστικά κακή διατροφή τοῦ ἱδρύματος, οἱ συγγενεῖς τρέχουν καί σέ πᾶνε στό νοσοκομεῖο. Ἐκεῖ σέ τρυπᾶνε, σέ παιδεύουν, σέ κάνουν πειραματόζωο μέ τά φάρμακα καί τελικά καταφέρνουν νά σέ ξαναζωντανέψουν, τόσο ὥστε νά μπορέσεις νά ὑποφέρεις ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ.
Ἄν ὁ σκύλος σας ἦταν σέ αὐτήν τήν κατάσταση θά του κάνατε μία ἔνεση γιά νά πάψει νά ὑποφέρει. Οἱ ἄνθρωποί σας ὅμως εἶναι κατώτεροι καί ἀπό τά σκυλιά. Πρέπει νά παραμένουν ζωντανοί, βογκώντας καί ὑποφέροντας σωματικά, ψυχικά καί πνευματικά μέχρι κάποτε νά καταφέρουν νά πεθάνουν.
Καί ἐκεῖνο πού μου τήν δίνει περισσότερο ἀπό ὅλα, ἐκεῖνο πού μέ ἐξαγριώνει εἶναι ὅτι ὅλα αὐτά γίνονται στό ὄνομα τῆς ἀγάπης.
Τότε βρίσκουν ὅλοι νά ἐκδηλώσουν τήν ἀγάπη τους. ΦΥΣΙΚΑ δέν εἶναι αὐτοί πού ὑποφέρουν. Αὐτοί φυσικά πᾶνε τίς βόλτες τους, τρῶνε, πίνουν, διασκεδάζουν καί κάπου κάπου ἔρχονται καί στό γηροκομεῖο-νταχάου ἡ στό νοσοκομεῖο-ἄουσβιτς γιά νά διαδηλώσουν στούς ἄλλους ἐπισκέπτες πόσο πολύ ἀγαπᾶνε «τόν ἄνθρωπό τους» καί φυσικά νά πάρουν τήν σχετική ἐπιβεβαίωση.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ "ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ" ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ: "ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ; ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΤΕ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ;"
Ζοῦμε σέ μία φρικτή ἐποχή. Ὅλες οἱ ἔννοιες καί οἱ λέξεις ἔχουν διαστρεβλωθεῖ. Ἡ ἰατρική ἐπιστήμη ὑποτίθεται ὅτι ἔχει σάν σκοπό νά σέ κάνει καλά καί νά σοῦ δίνει ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ποιότητα ζωῆς. Σήμερα ὅμως ἡ ἰατρική παίζει τόν ρόλο τοῦ Θεοῦ καί χρησιμεύει μόνο γιά νά διατηρεῖ ζωντανά πτώματα μέσα σέ κρεματόρια ἐν ὀνόματι τῆς ἀμφίβολης «ἀνθρωπιᾶς» μας.
Χιλιάδες μπουκάλες αἷμα, ὀροί, φάρμακα, φαγητά καί ἐφόδια καταναλώνονται γιά νά συντηροῦν νεκροζώντανα λείψανα σέ κατάσταση πόνου, φρίκης καί ἀπόγνωσης, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΨΟΥΝ, τήν στιγμή πού παγκοσμίως μικρά παιδιά καί νέοι ἄνθρωποι πεθαίνουν ἐπειδή στήν περιοχή τους δέν ὑπάρχει ἕνα ἁπλό ἀντιβιοτικό.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ νά ἀνήκω στήν «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ».
ΘΕΛΩ νά ἀνήκω στήν σκληρή κοινωνία τῶν ζώων, τά ὁποία εἶναι ἀρκετά πολιτισμένα ὥστε νά σέ ἀφήσουν νά πεθάνεις ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα σου.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕ ΜΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ...
Αὐτός εἶναι ὁ μοναδικός τρόπος νά ΠΕΘΑΝΩ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ καί ὄχι νά ΨΟΦΗΣΩ ΣΑΝ ΖΩΟ...
Ἡ πεθερά μου τά κατάφερε τελικά καί μετά ἀπό μία ἑξάχρονη φυλάκιση (κυριολεκτικά) στό κρεβάτι τοῦ γηροκομείου κυριολεκτικά ψόφησε.
Ὄχι δέν γράφω λάθος λέξη, οὔτε τήν γράφω ὑποτιμητικά. Γράφω τήν λέξη πού ἀντιστοιχεῖ στήν πραγματικότητα, γιατί τό λείψανο πού εἶχε μείνει πάνω στό κρεβάτι γιά ἕξι χρόνια δέν μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ΠΛΕΟΝ ἄνθρωπος. Ἦταν ἕνα… "κάτι" (ζῶο νά τό πῶ; πτῶμα νά τό πῶ;) ποῦ τρεφόταν μέ ἀηδίες, εἶχε μόνιμα καθετήρα γιά τά οὔρα, χεζόταν ἐπάνω του καί κάθε τόσο γιά τιμωρία (γιά τήν τόσο ὡραία ζωή που ζοῦσε) τό ἔτρεχαν στά νοσοκομεῖα ὅπου ὑπέφερε τά πάνδεινα ἀπό τούς ὀρούς, τίς ἐξετάσεις καί τίς μεταγγίσεις.
Τήν τελευταία φορᾶ της ἔσπαγαν οἱ φλέβες καί της ἄλλαζαν χέρι γιατί πρηζόταν ἀπό τόν ὀρό. Βογκοῦσε κάθε τόσο ἀπό τόν πόνο μέ τίς συνεχεῖς ἐξετάσεις αἵματος. Ὑπέφερε ξαπλωμένη ἀνάσκελα, πιασμένη ἀπό τήν ἀκινησία. Ἔχωνα τό χέρι μου κάτω ἀπό αὐτήν τήν σακούλα ἀπό μελανιασμένο δέρμα καί κόκαλα, σπρώχνοντας τό πέρα δώθε καί μετά βγάζοντας το. Ξεκινοῦσα ἀπό τήν πλάτη καί κατέβαινα μέχρι τήν μέση της. Αὐτή ἡ ἁπλή πίεση τήν ἀνακούφιζε τόσο πού κοιμόταν ἀμέσως.
Καί τό τραγικό ἦταν ὅτι ἀντιλαμβανόταν τά πάντα. Ἁπλά δέν μποροῦσε νά διαμαρτυρηθεῖ, νά σηκωθεῖ, νά ἀλλάξει πλευρό, νά τεντωθεῖ… Ὅλα αὐτά τά μικρά καί πολύτιμα πού κανείς δέν τούς δίνει σημασία.
Τό θέμα εἶναι φιλοσοφικό. Ἡ θρησκεία μας (σωστή ἤ ὄχι) περιέχει μία παναθρώπινη ἀλήθεια: ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ἐκεῖνο ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ νά σοῦ κάνουν.
Ὄχι κυρίες καί κύριοι.
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά σηκώνομαι ἀπό τό κρεβάτι καί νά κυκλοφοράω, νά βλέπω τηλεόραση καί νά πηγαίνω γιά ψώνια…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά μπορῶ νά μαγειρεύω καί νά σκουπίζω, νά πηγαίνω στήν λαϊκή, στόν σινεμά καί στό περίπτερο…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά διαβάζω καί φυσικά νά καταλαβαίνω αὐτό πού διαβάζω…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά μιλάω καί νά τσακώνομαι…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά πηγαίνω στήν θάλασσα γιά μπάνιο ἤ νά ἁπλά νά βγαίνω ἔξω ὅταν βαριέμαι…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά περπατάω στήν βροχή, τό κρύο καί τόν ἀέρα…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά χέζω καί νά κατουράω ὅποτε θέλω…
Ὅταν γεράσω κι ἡ βαρύτητα μέ ἐμποδίσει ἀπό τό νά κάνω ὅτι θέλω ἤ νά τρώγω ὅτι μου ἀρέσει…
Τότε ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
Θέλω νά μέ μισοῦν ὅλοι καί νά μέ ἀφήσουν νά πεθάνω.
Γιά σκεφτεῖτε τί συμβαίνει ὅταν εἴσαστε καρφωμένοι σέ ἕνα κρεβάτι:
-Τό σῶμα σας λιώνει ἀπό τήν ἀκινησία.
-Τό μυαλό σας λιώνει ἀπό ἔλλειψη ἐντυπώσεων.
-Ὑποφέρετε ἀπό πόνους.
-Δέν μπορεῖτε νά διαμαρτυρηθεῖτε ἄν πονᾶτε.
-Δέν μπορεῖτε νά ξύσετε τό μάγουλό σας πού ἔχει φαγούρα.
-Δέν μπορεῖτε νά σκεπαστεῖτε ἤ νά ξεσκεπαστεῖτε ἀνάλογα μέ τήν θερμοκρασία.
-Δέν μπορεῖτε νά ἐπικοινωνήσετε μέ ἄλλους ἀνθρώπους, παρά ἡ μόνη σας συντροφιά στίς ἀτελείωτες ὧρες τῆς ἀναπηρικῆς μοναξιᾶς σας εἶναι κάποιος ἤδη μισότρελλος γέρος.
Ποιά εἶναι ἡ μόνη ἀνταμοιβή ποῦ σας ἐπιφυλάσσει αὐτή ἡ κατάσταση;
Ὅταν κάποτε ἐπιτέλους τό σῶμα σας ἀρχίσει νά σβήνει ἀπό ἀρρώστια ἤ ἀπό τήν ἀναγκαστικά κακή διατροφή τοῦ ἱδρύματος, οἱ συγγενεῖς τρέχουν καί σέ πᾶνε στό νοσοκομεῖο. Ἐκεῖ σέ τρυπᾶνε, σέ παιδεύουν, σέ κάνουν πειραματόζωο μέ τά φάρμακα καί τελικά καταφέρνουν νά σέ ξαναζωντανέψουν, τόσο ὥστε νά μπορέσεις νά ὑποφέρεις ΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ.
Ἄν ὁ σκύλος σας ἦταν σέ αὐτήν τήν κατάσταση θά του κάνατε μία ἔνεση γιά νά πάψει νά ὑποφέρει. Οἱ ἄνθρωποί σας ὅμως εἶναι κατώτεροι καί ἀπό τά σκυλιά. Πρέπει νά παραμένουν ζωντανοί, βογκώντας καί ὑποφέροντας σωματικά, ψυχικά καί πνευματικά μέχρι κάποτε νά καταφέρουν νά πεθάνουν.
Καί ἐκεῖνο πού μου τήν δίνει περισσότερο ἀπό ὅλα, ἐκεῖνο πού μέ ἐξαγριώνει εἶναι ὅτι ὅλα αὐτά γίνονται στό ὄνομα τῆς ἀγάπης.
Τότε βρίσκουν ὅλοι νά ἐκδηλώσουν τήν ἀγάπη τους. ΦΥΣΙΚΑ δέν εἶναι αὐτοί πού ὑποφέρουν. Αὐτοί φυσικά πᾶνε τίς βόλτες τους, τρῶνε, πίνουν, διασκεδάζουν καί κάπου κάπου ἔρχονται καί στό γηροκομεῖο-νταχάου ἡ στό νοσοκομεῖο-ἄουσβιτς γιά νά διαδηλώσουν στούς ἄλλους ἐπισκέπτες πόσο πολύ ἀγαπᾶνε «τόν ἄνθρωπό τους» καί φυσικά νά πάρουν τήν σχετική ἐπιβεβαίωση.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ "ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ" ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ: "ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ; ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΤΕ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ;"
Ζοῦμε σέ μία φρικτή ἐποχή. Ὅλες οἱ ἔννοιες καί οἱ λέξεις ἔχουν διαστρεβλωθεῖ. Ἡ ἰατρική ἐπιστήμη ὑποτίθεται ὅτι ἔχει σάν σκοπό νά σέ κάνει καλά καί νά σοῦ δίνει ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΔΥΝΑΤΟΝ ποιότητα ζωῆς. Σήμερα ὅμως ἡ ἰατρική παίζει τόν ρόλο τοῦ Θεοῦ καί χρησιμεύει μόνο γιά νά διατηρεῖ ζωντανά πτώματα μέσα σέ κρεματόρια ἐν ὀνόματι τῆς ἀμφίβολης «ἀνθρωπιᾶς» μας.
Χιλιάδες μπουκάλες αἷμα, ὀροί, φάρμακα, φαγητά καί ἐφόδια καταναλώνονται γιά νά συντηροῦν νεκροζώντανα λείψανα σέ κατάσταση πόνου, φρίκης καί ἀπόγνωσης, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΨΟΥΝ, τήν στιγμή πού παγκοσμίως μικρά παιδιά καί νέοι ἄνθρωποι πεθαίνουν ἐπειδή στήν περιοχή τους δέν ὑπάρχει ἕνα ἁπλό ἀντιβιοτικό.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ νά ἀνήκω στήν «ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ».
ΘΕΛΩ νά ἀνήκω στήν σκληρή κοινωνία τῶν ζώων, τά ὁποία εἶναι ἀρκετά πολιτισμένα ὥστε νά σέ ἀφήσουν νά πεθάνεις ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα σου.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕ ΜΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ...
Αὐτός εἶναι ὁ μοναδικός τρόπος νά ΠΕΘΑΝΩ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ καί ὄχι νά ΨΟΦΗΣΩ ΣΑΝ ΖΩΟ...
13 Ιανουαρίου 2009
Ηλίθιος συντάκτης ή τουρκική πρόκληση;
Το Καστελόριζο, Η Τουρκία και το Lonely Planet, το περιοδικό του γνωστού τουριστικού οδηγού προτείνει Χριστούγεννα στην Τουρκία, στο Καστελόριζο δηλαδή!
Ο φωτογράφος του Top Gear Νώντας Κουτσούκης πήρε στα χέρια του το καινούριο τεύχος του φρέσκου περιοδικού Lonely Planet, και κάποια στιγμή έφτασε σε ένα δισέλιδο που σαν περίεργο του έκατσε. "Χριστούγεννα στην Τουρκία", έγραφε πάνω, αλλά σαν οικείο του φαινόταν το παραθαλάσσιο χωριουδάκι που απεικονιζόταν. Πράγματι, η λεζάντα εξηγούσε πως πρόκειται για το Τουρικό νησί Καστελόριζο. Το φοβερό ήταν πως στην ίδια τη φωτογραφία υπήρχαν όχι μία, αλλά δύο Ελληνικές σημαίες .Αν το Lonely Planet δεν ξέρει σε ποια χώρα βρίσκονται τα νησιά για τα οποία γράφει, πράγμα κάπως βασικό, πώς να το εμπιστευτείς όταν σου προτείνει πού να πας φας, ας πούμε;
Αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα πράγμα: Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την εκδοτική βιομηχανία τόσο βάναυσα, που στο περιοδικό της εταιρίας με τους δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς οδηγούς στον κόσμο έχουν βάλει να γράφουν καθαρίστριες που δεν έχουν βγει ποτέ απ' το Μπράιτον, οι οποίες μάλιστα είναι και τυφλές.
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Ή μήπως εξηγείται και σε λίγο στα ξένα τηλεπαιχνίδια θα λένε ότι το Καστελλόριζο είναι τουρκικό; Το ίδιο εξάλλου έχει συμβεί και με την Μακεδονία.
Ο φωτογράφος του Top Gear Νώντας Κουτσούκης πήρε στα χέρια του το καινούριο τεύχος του φρέσκου περιοδικού Lonely Planet, και κάποια στιγμή έφτασε σε ένα δισέλιδο που σαν περίεργο του έκατσε. "Χριστούγεννα στην Τουρκία", έγραφε πάνω, αλλά σαν οικείο του φαινόταν το παραθαλάσσιο χωριουδάκι που απεικονιζόταν. Πράγματι, η λεζάντα εξηγούσε πως πρόκειται για το Τουρικό νησί Καστελόριζο. Το φοβερό ήταν πως στην ίδια τη φωτογραφία υπήρχαν όχι μία, αλλά δύο Ελληνικές σημαίες .Αν το Lonely Planet δεν ξέρει σε ποια χώρα βρίσκονται τα νησιά για τα οποία γράφει, πράγμα κάπως βασικό, πώς να το εμπιστευτείς όταν σου προτείνει πού να πας φας, ας πούμε;
Αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει ένα πράγμα: Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την εκδοτική βιομηχανία τόσο βάναυσα, που στο περιοδικό της εταιρίας με τους δημοφιλέστερους ταξιδιωτικούς οδηγούς στον κόσμο έχουν βάλει να γράφουν καθαρίστριες που δεν έχουν βγει ποτέ απ' το Μπράιτον, οι οποίες μάλιστα είναι και τυφλές.
Δεν εξηγείται αλλιώς.
Ή μήπως εξηγείται και σε λίγο στα ξένα τηλεπαιχνίδια θα λένε ότι το Καστελλόριζο είναι τουρκικό; Το ίδιο εξάλλου έχει συμβεί και με την Μακεδονία.
8 Ιανουαρίου 2009
Με τις υγείες σας
πηγή : mail online
Στα αναψυκτικά Fanta που πωλούνται στη Βρετανία βρέθηκαν παρασιτοκτόνα μέχρι και 300 φορές πάνω απ το επιτρεπόμενο όριο . Φυσικά η εταιρία δηλώνει πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα κτλ.
4 Ιανουαρίου 2009
Ψηφίστε για την γενοκτονία των Παλαιστινίων
Dear friends,
In less than 72 hours over 150,000 people from every country have signed Avaaz's emergency petition calling for an immediate ceasefire in Gaza. But as the situation continues to escalate, and news emerges that calls for a temporary truce have been rejected, we must amplify our global public outcry and seek to end the violence on both sides.
It is not too late to add your name to the petition below!
The answer to this crisis, lies with the international community actively intervening and mediating between Israel and all Palestinian parties. Our petition is already being heard by the UN, the EU, the USA and the Arab League. But as the humanitarian crises worsens -- there are already over 370 dead -- we must raise our voices even louder. Over the coming days, we will increasingly use the petition numbers to advocate for a ceasefire, so click here now sign the petition and then send to your friends.
http://www.avaaz.org/en/gaza_time_for_peace
Thanks for all you do and have a peaceful 2009!
The Avaaz Team
In less than 72 hours over 150,000 people from every country have signed Avaaz's emergency petition calling for an immediate ceasefire in Gaza. But as the situation continues to escalate, and news emerges that calls for a temporary truce have been rejected, we must amplify our global public outcry and seek to end the violence on both sides.
It is not too late to add your name to the petition below!
The answer to this crisis, lies with the international community actively intervening and mediating between Israel and all Palestinian parties. Our petition is already being heard by the UN, the EU, the USA and the Arab League. But as the humanitarian crises worsens -- there are already over 370 dead -- we must raise our voices even louder. Over the coming days, we will increasingly use the petition numbers to advocate for a ceasefire, so click here now sign the petition and then send to your friends.
http://www.avaaz.org/en/gaza_time_for_peace
Thanks for all you do and have a peaceful 2009!
The Avaaz Team
Περί γενοκτονιών
Πριν
λίγες μέρες κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μία επιστολή–διαμαρτυρία για το
γεγονός ότι πάει να ξεχαστεί η μεγάλη σφαγή των Εβραίων στον δεύτερο
παγκόσμιο πόλεμο. Υπήρχαν πολλές εικόνες από τα στρατόπεδα με άφθονα
πτώματα και σκελετωμένους ανθρώπους.
Και χωρίς να θέλω να μειώσω την φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης θα κάνω μερικές επισημάνσεις και μερικές ερωτήσεις:
Επισήμανση
πρώτη: Η επιστολή αναφέρει «πρόχειρα» τους άλλους και ουσιαστικά κάνει
λόγο ΜΟΝΟ για Εβραίους, δίνοντας την εντύπωση ότι οι εικόνες δείχνουν
θύματα εβραϊκής καταγωγής.
Επισήμανση
δεύτερη: Η επιστολή εμφανίστηκε σε ΠΟΛΥ ΒΟΛΙΚΗ ΩΡΑ. Ακριβώς δηλαδή την
στιγμή που οι Ισραηλινοί σφαγιάζουν πάλι τους Παλαιστίνιους.
Επισήμανση
Τρίτη: Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στα στρατόπεδα των ναζί υπήρξε η αιτία
της δημιουργίας του Εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη. Και έτσι τελικά
το Ολοκαύτωμα είναι η αιτία της σφαγής των Παλαιστίνιων σήμερα.
Ερώτηση πρώτη: Όλοι αυτοί που θυμούνται συνεχώς το εβραϊκό ολοκαύτωμα γιατί δεν θυμούνται και την Αρμενική γενοκτονία;
Ερώτηση
δεύτερη: Είδατε ποτέ να κυκλοφορεί μια τέτοια επιστολή για την σφαγή
των Ελλήνων Μικρασιατών και Ποντίων από τους Τούρκους;
Ερώτηση τρίτη: Είδατε ποτέ να κυκλοφορεί μια τέτοια επιστολή για την σφαγή των αμάχων στην Μπιάφρα;
Ερώτηση τέταρτη: Είδατε ποτέ να κυκλοφορεί μια τέτοια επιστολή για την σφαγή των Παλαιστινίων στην Σάμπρα και την Σατίλλα;
Δεν έχετε παρά να γράψετε Sabra Satila
και θα βρεθείτε μπροστά σε φρικτές εικόνες. Οι Ισραηλινοί
χρησιμοποίησαν μετά την σφαγή μπουλντόζες για να γκρεμίσουν τους
καταυλισμούς και να σκεπάσουν με τα μπάζα τα περισσότερα από 2.500
γυναικόπαιδα που σκοτώθηκαν εκεί. Γέροντες βασανίσθηκαν (σε κάποιον πριν
τον εκτελέσουν του είχαν βγάλει τα μάτια), γυναίκες βιάστηκαν και αθώα
παιδιά σφάχτηκαν κατά εκατοντάδες.
Μερικές φωτογραφίες ίσως σας κινήσουν το ενδιαφέρον να μάθετε περισσότερα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)