Τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ έτσι όπως φαίνονται.
Κάποτε ένας αστρονόμος είπε: «Ερεύνησα από την μια άκρη στην άλλη το σύμπαν με το τηλεσκόπιό μου. Πουθενά δεν βρήκα τον Θεό». Και κάποιος βιολιστής του απάντησε: «Και εγώ πήρα το βιολί μου και εξέτασα κάθε κομμάτι του και κάθε χορδή του. Πουθενά δεν βρήκα μουσική». Μη διαβάσετε τις επόμενες σελίδες με τον τρόπο που θα τις διάβαζε ο αστρονόμος.

8 Οκτωβρίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ)

Ένα τρομερό «γγγρρρρρρ» συνοδευμένο με κάτι σαν ξερόβηχα ακούστηκε πίσω μου. Έντονη ζέστη με χτύπησε στον σβέρκο. Μια κοκκινωπή λάμψη έφεξε λίγο κάνοντας σκιές τριγύρω.
Έκπληκτος, έχοντας αφαιρεθεί κοιτώντας έναν ψωραλέο σκύλο, γύρισα να δω την πηγή αυτής της αναστάτωσης. Δεν πίστευα στα μάτια μου καθώς αντίκρισα έναν δράκο να εκπνέει φλόγες. Επιφυλακτικός για την διανοητική μου κατάσταση έριξα μια ματιά γύρω. Το περιβάλλον δεν είχε αλλάξει. Υπήρχαν τα ίδια σπίτια και δέντρα. Όμως το φως ήταν μουντό κόκκινο και δεν υπήρχαν πουθενά άνθρωποι.
Ο δράκος, φολιδωτός, με μεγάλες τρίγωνες πλάκες να προστατεύουν την ράχη του, λοξοπάτησε το αριστερό του πόδι και γύρισε προς το μέρος μου. Οι γυαλιστερές και γαμψές άκρες των δαχτύλων του, ατσάλινα βελόνια, χώνονταν στο χώμα και χάραζαν τις πέτρες τρίζοντας απαίσια.
-Υπάρχουν τρεις κόσμοι, είπε κοιτώντας με. Ο Μέσα Κόσμος, ο Έξω Κόσμος και ο Πάνω Κόσμος. Περιδιαβαίνω στον Μέσα Κόσμο, προσπαθώντας να ισορροπήσω στον Έξω, για να μπορέσω κάποτε να επισκεφτώ τον Επάνω. Και πρέπει να δείχνω και τους τρεις σε όποιον βρίσκω μπροστά μου. Μην ανησυχείς λοιπόν. Δεν τρώγω συνηθισμένα πράγματα και εσύ δεν συμπεριλαμβάνεσαι στο καθημερινό διαιτολόγιό μου.
Τα μάτια του, ανθρώπινα στην ευφυΐα, ερπετού στην όψη και το χρώμα, αεικίνητα και φλογερά ερευνούσαν ασταμάτητα τα πάντα. Με μια αστραπιαία κίνηση άρπαξε μέσα από κάποιο θάμνο έναν μικρό (για αυτόν) Μινώταυρο που κρυβόταν ακίνητος. Εκείνος ούρλιαζε τρομοκρατημένος και τον χτύπαγε με μια πέτρα που κρατούσε στο χέρι του. Τα δυνατά σαγόνια έκλεισαν γύρω στο τριχωτό σώμα του συνθλίβοντάς τον.
Τα ανατριχιαστικά σπασίματα με πάγωσαν.
Αναγούλιασα από την μυρωδιά του αίματος καθώς τα κομμάτια του άψυχου σώματος σπέρνονταν γύρω.
Ο δράκος έφτυσε ένα σπασμένο δόντι και με ξανακοίταξε.
-Αυτός είναι ο Μέσα Κόσμος. Γεμάτος θηρία και τέρατα. Προκαλούν ανισορροπία στον Έξω Κόσμο. Φράζουν την πόρτα για τον Πάνω Κόσμο. Διαλύουν τον Μέσα. Προκαλούν άπειρο πόνο. Τρέφονται και μεγαλώνουν με πόνο. Και πολλαπλασιάζονται πνίγοντας τα πάντα σαν την αγριάδα στο χωράφι. Και εγώ τρέχω καθημερινά μασώντας και ξαναμασώντας τα απαίσια σώματα με την πικρή γεύση, μέχρι που να καθαρίσω τον Μέσα Κόσμο (μου).
Οι πληγές είναι ένα καθημερινό φαινόμενο. Η ξεκούραση άγνωστη. Δεν μπορώ να σταματήσω στιγμή. Δεν μπορώ να λυπηθώ τίποτα. Δεν μπορώ να συγχωρήσω κανέναν. Τα λάθη των άλλων είναι καταδικαστέα σαν να τα έχω κάνει εγώ. Γιατί αν δεν ήμουν εγώ τα λάθη τους δεν θα υπήρχαν.
Τώρα θα σου δείξω τον Έξω Κόσμο.
Μούγκρισε και ο ουρανός έγινε γαλανός και ο δράκος εξαφανίστηκε. Κόσμος κυκλοφορούσε γύρω. Κάποιος περαστικός κλώτσησε τον σκύλο που ούρλιαξε παραπονιάρικα. Τα πάντα έμοιαζαν φυσιολογικά εκτός από τον σκύλο που ήρθε μπροστά μου και μου μίλησε.
-Ο Έξω Κόσμος είναι εξίσου δύσκολος. Ούτε εδώ υπάρχει ξεκούραση. Τα όντα του Μέσα Κόσμου εκδηλώνονται και εδώ προκαλώντας με. Τα όρια των δύο κόσμων συγχέονται και ο κίνδυνος είναι διαρκής. Τα πάντα μπορούν να ανατραπούν σε μία στιγμή. Γι’ αυτό πρέπει να είμαι ταπεινός. Πρέπει να υποχωρώ και να υπομένω συνέχεια ακόμη και αν νοιώθω ότι αδικούμαι. Ο δρόμος για τον Πάνω Κόσμο είναι φτιαγμένος με πέτρες Υπομονής και με λάσπη Ταπείνωσης. Και φτιάχνεται τόσο δύσκολα…
Όμως καμιά φορά βλέπω από μια μικρή χαραμάδα τον Επάνω Κόσμο. Τότε παίρνω θάρρος και συνεχίζω το κυνήγι.
Ο σκύλος κούνησε την ουρά του. Το περιβάλλον εξαφανίστηκε μέσα σε μία έκρηξη γαλάζιου φωτός. Για μια στιγμή αισθάνθηκα τον ίλιγγο του ύψους καθώς το χώμα δεν στήριζε πια τα πόδια μου. Έπειτα εξαφανίστηκα και εγώ και δεν υπήρχε τίποτε. Μόνο το γαλάζιο χάος. Η φωνή του δράκου ακούστηκε βαθιά και χωρίς αντίλαλο.
-Αυτός είναι ο Πάνω Κόσμος. Ο κόσμος της Ανυπαρξίας. Σε αυτή την κατάσταση δεν θέλεις τίποτε, δεν χρειάζεσαι τίποτε, δεν δεσμεύεσαι από τίποτε. Πανευτυχής, δεν υπάρχεις. Ακίνητος, διαπερνάς τα πάντα. Μοναδικός, είσαι όλα τα πράγματα. Και υπακούς στον Μοναδικό Νόμο.
Το γαλάζιο χάθηκε ενώ όλα φάνηκε να υλοποιούνται ξαφνικά.
Ένας περαστικός κυνήγησε τον σκύλο που άρχισε να τρέχει με την ουρά στα σκέλια.
Και τον λυπήθηκα πιο πολύ από τον σκύλο.

Βελτιώστε τα φις στο σπίτι σας

Το ηλεκτρικό ρεύμα μας διευκολύνει την ζωή, το ίδιο και οι ηλεκτρικές συσκευές.
Όμως μερικά φις στις συσκευές αυτές μας κάνουν την ζωή δύσκολη.
Απαλλαγείτε από αυτά εύκολα.


Πάει και η ΔΕΗ

Πριν δεκαετίες, η σοσιαληστρική κυβέρνηση του Πασοκ έκοψε την ΔΕΗ σε τρία κομμάτια.
Σκοπός ήταν η εκ των άνωθεν επιβεβλημένη «τόνωση της οικονομίας μέσω του ανταγωνισμού». (αυτό είναι το μικρότερο πολιτικό ανέκδοτο).
Σήμερα μία άλλη σοσιαληστρική κυβέρνηση, ενεργοποιεί έναν νόμο ταφόπλακα της ΔΕΗ.
Η εταιρεία είναι αναγκασμένη να πουλάει το ρεύμα της στους «νέους παρόχους», ώστε να φτάσουν να έχουν σχεδόν την μισή κατανάλωση στην τσέπη τους.
Και επειδή τα πράγματα λειτουργούν ΠΑΝΤΟΤΕ με τον γνωστό τρόπο, είτε η ΔΕΗ θα τους πουλάει το ρεύμα κάτω του κόστους είτε δεν θα την πληρώνουν. Και φυσικά την νύφη θα την πληρώνετε εσείς με συνεχείς αυξήσεις.
Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ότι σε μερικά χρόνια η ΔΕΗ θα έχει «ξαφνικά» οικονομικό πρόβλημα.
Φυσικά δεν θα σας πουν ότι την λήστεψαν οι νέοι πάροχοι ή οι μεγαλοεταιρείες που συστηματικά δεν πληρώνουν το ρεύμα που καταναλώνουν.
Για όλα θα φταίνε οι υψηλόμισθοι υπάλληλοι, που τεμπελιάζουν και δεν δουλεύουν.
Και τα παπαγαλάκια των κομμάτων θα οδύρονται «με τις επιλογές της κυβέρνησης» και όλοι μαζί θα πουλήσουν την ΔΕΗ στους νέους πάροχους.
Βλέπετε είναι φτηνότερο να φαλιρίσεις μία γιγαντιαία εθνική επιχείρηση, φτιαγμένη με τα χρήματα του ελληνικού λαού, και να την πουλήσεις κοψοχρονιά, από το να φτιάξουν οι «νέοι πάροχοι» ανταγωνιστικές μονάδες παραγωγής ρεύματος, πληρώνοντας δισεκατομμύρια.
Αλλά ποιός έχασε τον «υγιή ανταγωνισμό» για να τον βρει η καπιταλιστική ΕΕ «των λαών»;

2 Οκτωβρίου 2016

Κοροϊδάρες ψηφοφόροι

Εδώ και καιρό κατακρίνοντας κατά διαστήματα το πολιτικό σύστημα σας αποκαλώ συλλήβδην πρόβατα-ψηφοφόρους ή κορόιδα ψηφοφόρους. Υποθέτω ότι κάποιοι θα προσβάλλονται από αυτό, έστω και αν δεν αντιδρούν.
Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, σήμερα να ανεβάσω τον πήχη της προσβολής και να σας πω κοροϊδάρες ψηφοφόρους.
Πριν από όλα πρέπει να πω ότι δεν πιστεύω ότι οποιοδήποτε κόμμα, οποιασδήποτε ιδεολογίας, με οποιοδήποτε πρόσωπο και αν εμφανίζεται, οποιεσδήποτε προσωπικότητες και αν έχει στα ψηφοδέλτιά του, οποιοδήποτε και αν είναι το θα, θα, θα στην προεκλογική του εκστρατεία, δεν πρόκειται ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ να λύσει το πρόβλημά σας.
Έτσι τζάμπα τρέχετε αγεληδόν πότε στο ένα κόμμα και πότε στο άλλο επειδή οι προηγούμενοι απλά σας κορόιδεψαν κατάμουτρα.
Το Σύστημα έχει φροντίσει να πιάσει όλα τα πόστα και να κινεί όλα τα νήματα, προβλέποντας και χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε γεγονός προς όφελός του.
Και επειδή εσείς ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ να το καταλάβετε αυτό, για αυτό εγώ σας λέω κορόιδα ψηφοφόρους.
Ορίστε ένα τελευταίο στοιχείο:
Η Αντιγόνη Λυμπεράκη «αγωνίζεται» πολιτικά με το Ποτάμι. Επίσης είναι πρώτη ξαδέλφη της Ντόρας Μπακογιάννη.
Κάποια στιγμή στο «Κοινωνία ώρα μέγκα» δήλωσε (με δικά μου λόγια):
«Δεν χάλασε ο κόσμος αν χάσουν κάποιοι τα σπίτια τους για να σωθεί η χώρα. Υπάρχει η δυνατότητα αργότερα να έχουν αντισταθμιστικά οφέλη!!!».
Σε λίγο θα πάτε και θα ψηφίσετε μπουλουκηδόν την ΝΔ για να σας λύσει τα προβλήματα που δεν έλυσε ο Συριζα. Και η Λυμπεράκη θα χτυπιέται και θα οδύρεται επειδή η ΝΔ θα σας κόβει και άλλα ή θα σας παίρνει τα σπίτια και τα χωράφια σας.
Και μετά θα πάτε να ψηφίσετε μπουλουκηδόν το Ποτάμι για να σας λύσει αυτό τα προβλήματα που δεν έλυσε η ΝΔ. Και η Ντόρα θα χτυπιέται και θα οδύρεται με την πολιτική που ασκεί το Ποτάμι.
Και μετά θα πάτε να ψηφίσετε μπουλουκηδόν το…
Να γιατί δικαιούμαι να σας λέω κοροϊδάρες ψηφοφόρους!

Γνωμικά

Τα λουλούδια του αύριο κρύβονται μέσα στους σπόρους του σήμερα.

Πρόκειται για μία πολύ καλή και ποιητική περιγραφή του νόμου της Ανταπόδοσης: του Κάρμα και του Ντάρμα.
Θα μπορούσα να συμπληρώσω: Τα βάσανα του αύριο κρύβονται μέσα στις πράξεις του σήμερα.
Θέλετε ένα παράδειγμα;
Αν καπνίζετε κάποια στιγμή θα πάθετε καρκίνο του πνεύμονα. Τον φυτεύετε σήμερα και αυτός «ανθίζει» αύριο.
Έτσι, μην παραπονιόσαστε για τα σημερινά σας βάσανα. Εσείς οι ίδιοι τα επιδιώξατε και τα προκαλέσατε με τις πράξεις σας.
Το πρόβλημα γενικά δεν είναι τα βάσανα που έχετε σήμερα, αλλά τα λάθη που κάνετε σήμερα.
Τα σημερινά βάσανα κάποια στιγμή θα περάσουν, αν βέβαια ο λάθος σπόρος δεν είναι τεράστιος.
Αλλά γιατί να επιμένετε να φυτεύετε καινούρια βάσανα στον κήπο σας;
Δεν αξίζει τον κόπο να μάθετε να σταματήσετε αυτήν την επιζήμια συνήθεια;
Σκεφτείτε το λίγο…

1 Οκτωβρίου 2016

Η αρχαία μπαταρία (της Βαγδάτης)

Το 1938, ο Γερμανός αρχαιολόγος Wilhelm Konig, ανακάλυψε στο Ιράκ την περίφημη «Μπαταρία της Βαγδάτης». Η «μπαταρία» αποτελείται από ένα πήλινο βάζο, έναν χάλκινο κύλινδρο και μια σιδερένια ράβδο στερεωμένα όλα μαζί με πίσσα.
Φυσικά η κατεστημένη «επιστήμη» απέρριψε αμέσως την πιθανότητα να υπήρχε πριν χιλιάδες χρόνια μπαταρία.
Δυστυχώς για αυτούς η μπαταρία της Βαγδάτης δεν έχει πάει σχολείο και έτσι δεν ξέρει ότι δεν πρέπει να υπάρχει.
Στο βίντεο θα δείτε πόσο απλό είναι να κατασκευάσετε μία τέτοια μπαταρία.

25 Σεπτεμβρίου 2016

Φτιάξτε κάρβουνο μόνοι σας

Εφόσον έχετε κάποιο κήπο και λίγο χρόνο, μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας το δικό σας κάρβουνο. Το κόλπο είναι απλό. Μπορείτε μάλιστα να φτιάξετε μεγάλη ποσότητα ακόμα και για να πουλήσετε, αν βέβαια βρίσκεστε σε βολικό μέρος.
Δεν χρειάζεται να αγοράζετε ορυκτό κινέζικο κάρβουνο σε τουβλάκια ή εισαγόμενο «ελληνικό».
Αλλά το λιγότερο, θα μάθετε στα παιδιά σας ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα εκτός από τα σκουλαρίκια, τα τατουάζ, τα κινητά και τα τάμπλετ.

Στοίχημα για την τράπεζα Αττικής

Μετά τον τρομερό αγώνα του Τσίπρα για την δημοκρατία και την διαφάνεια (για αυτό δεν τον ψηφίσατε;), έχουμε μία από τα ίδια. Υπουργοί, στελέχη, επιχειρηματίες και τράπεζες έχουν δημιουργήσει μία δημοκρατικότατη νέα διαπλοκή, εκλεγμένη από τον λαό, για να φάνε και αυτοί κανένα φράγκο. Τι, μόνο η ΝΔ και το Πασοκ θα τρώνε;
Και όλοι μαζί αλληλοκατηγορούνται ποιος έφαγε τα περισσότερα: ο Σύριζα ή η ΝΔ και το Πασοκ; Και αφού οι «άλλοι» έφαγαν περισσότερα από αυτούς δεν δικαιούνται να φωνάζουν!
Και τώρα το στοίχημα.
Όπως έγινε και με το χρηματιστήριο πάτε στοίχημα ότι σε λίγο ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα θυμάται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων που χάθηκαν στην μαύρη τρύπα της Άττικα;
Μην βάλετε γιατί θα χάσετε! ΗΔΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ…
Απλά θα σας βάλουν να τα πληρώσετε και αυτά.
Ά! Και μην ξεχάσετε να βγάλετε κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές το Ποτάμι ή κάποιο άλλο δημοκρατικό κώμα.
Να φάνε και αυτοί κάτι…

24 Σεπτεμβρίου 2016

Το στριφνό βιβλίο (ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ)

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία:
Ήτανε λέει κάποτε στην Μικρά Ασία οι Ζεϊμπέκηδες.
Οι Zεϊμπέκηδες ήταν σκληροτράχηλοι, ανυπότακτοι και θαρραλέοι. Εξισλαμισμένοι Έλληνες.
Πιθανόν και από άλλες φυλές. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το θάρρος, η γενναιότητα, η παλικαριά, η ανδρεία και όλες αυτές οι ιδιότητες που κάνουν τους ανθρώπους να μοιάζουν και να μην τους χωρίζει η φυλή και το χρώμα τους.
Στα ζεϊμπέκικα χωριά λοιπόν, στα πανηγύρια, μαζευόντουσαν οι πολεμιστές και αγωνιζόντουσαν μεταξύ τους για να αποδείξουν την ανδρεία και την λεβεντιά τους. Έτσι σε έναν τέτοιο αγώνα πήρε μέρος και ένας γενναίος άνδρας, αρχηγός κάποιου χωριού.
Οι ζεϊμπέκηδες «πολεμούσαν» μεταξύ τους χορεύοντας και δείχνοντας την ευλυγισία και την ταχύτητά τους. Ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός και δύσκολα μπορούσε να επικρατήσει κάποιος.
Τότε ένας γέρος σοφός πλησίασε τον ήρωα της ιστορίας και του είπε:
-Έλα να σου πω ένα μυστικό. Με αυτό θα χορέψεις έναν χορό τόσο λεβέντικο που κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει να χορέψει σαν και σένα όσο και αν προσπαθήσει.
Και ο πολεμιστής άκουσε και όταν ήρθε η σειρά του να χορέψει στάθηκε στην μέση της πλατείας. Έμεινε ακίνητος.
Άκουσε την μουσική. Την αισθάνθηκε βαθιά στην καρδιά του.
Ξέχασε τους διαγωνισμούς και τις προκλήσεις. Τα βήματα του χορού και τον ρυθμό. Η ψυχή του πέταξε ψηλά και τα πόδια του την ακολούθησαν. Πήδηξε και στριφογύρισε. Σταματούσε και ξεκίναγε χωρίς σκοπό και χωρίς ρυθμό. Ανεβοκατέβαινε ακράτητος παρασυρμένος από το μεράκι της καρδιάς του.
Και όταν τελείωσε όλοι, με μια φωνή, τον ανακήρυξαν αρχηγό μένοντας έκθαμβοι από τον χορό που χόρεψε.
Και πράγματι ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να μιμηθεί και να χορέψει εκείνον τον χορό.
Ούτε και αυτός ο ίδιος ακόμα.
Έτσι ξαναγεννήθηκε ο αρχαίος Ζεϊμπέκικος.

21 Σεπτεμβρίου 2016

Γκαίμπελς ή Κατσίμη;

Δεν ξέρω αν είσαστε πολύ δημοκράτες και δεν αντέχετε τον Γκαίμπελς.
Εγώ είμαι πολύ δημοκράτης για να αντέξω την Μαριλένα Κατσίμη. Η οποία το παίζει «δημοκρατία» με πολύ αθώο ύφος, μόνο που με τον πολύπαθο αυτό όρο εννοεί οτιδήποτε βολεύει την ανθελληνική ιδεολογία και πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γκαίμπελς πρώτα-πρώτα ήταν τίμιος. Ήθελε να «φτιάξει» την Γερμανία σύμφωνα με τα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη του (επί τη ευκαιρία ο εθνικοσοσιαλισμός του Χίτλερ είναι παιδάκι του κομμουνισμού).
Έλεγε ασύστολα ψέματα για να πείσει τις μάζες και δεν κρυβόταν πίσω από «δημοκρατικές ευαισθησίες». Ποτέ δεν είπε για παράδειγμα «Καλέ, τι τους χρειαζόμαστε τους εβραίους με τόση ανεργία; Ας τους στείλουμε κάπου αλλού». Ήθελε να καθαρίσει την Γερμανία και το προσπάθησε.
Αντίθετα η Κατσίμη (που περιέργως δεν έχει γονείς αλλά φύτρωσε και αυτή σαν τον Τσίπρα) είναι πολύ δημοκράτισσα.
Και κόπτεται εκτός από τα δικαιώματα των ΛΑΘΡΟμεταναστών (όλοι ίδιοι και ίσοι είμαστε εξάλλου για τον νεοταξικό αριστερό χυλό), και για τα ελληνόπαιδα. Και είπε με το γνωστό αχρεία αθώο ύφος της: «Να καταργήσουμε τα αρχαία. Τι χρειάζονται; Τα παιδιά δεν μαθαίνουν τίποτε».
Αφήστε που τα αρχαία είναι νεκρή και ξεπερασμένη γλώσσα. Για παράδειγμα ποιος λέει σήμερα λέξεις όπως αλεξικέραυνο, τοξοβολία, κωπηλασία, άρση βαρών, άρτος και θεάματα, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, πολυκατοικία, ανελκυστήρας, αεροπλάνο, αγγειακή εμβολή, οικοδόμος και άλλες τέτοιες εθνικοφασιστικές λέξεις;
Όλοι λέμε διωξοκέραυνο, τοξο-ρίξιμο, κουπο-τράβηγμα, σήκωμα βαρών, ψωμί και θεάματα, μάτι αντί για μάτι, πολυσπίτι, πανωτραβηχτής, αεροπεταχτήρι, σωληνικό βούλωμα, σπιτοφτιάχτης.
Καλή ιδέα αυτή η κατάργηση! Και μαθηματικά δεν μαθαίνουν τα παιδιά, και φυσική δεν μαθαίνουν και γεωγραφία δεν μαθαίνουν και ιστορία δεν μαθαίνουν, και τίποτε από όσα διδάσκονται στα σχολεία δεν χρειάζεται στην επερχόμενη (και νεοταξική) κοινωνία του προλεταριάτου που ονειρεύεται η Κατσίμη. Άρα μπορούμε να καταργήσουμε τα πάντα!!!
Στο σχολείο θα διδάσκεται μόνο απλοϊκή γραφή και ανάγνωση για να μπορούν οι μαθητές να μαθαίνουν για την ζωή και τα έργα του Στάλιν, και των άλλων δημοκρατών που τόσο μόχθησαν για τους καταπιεσμένους «αγρότες, εργάτες και φοιτητές».
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ η Κατσίμη δεν θα έχει αντίρρηση να μαθαίνουν τα παιδιά τούρκικα, έτσι για να «εξοικειώνονται με διαφορετικά επίπεδα και είδη λόγου». Εξάλλου τα τουρκικά χρησιμεύουν πάρα πολύ στην καθημερινότητά μας όπως όλοι ξέρετε.
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΥΣΙΚΑ ούτε λόγος να γίνεται για την απλοποίηση των «δύσκολων» γραμμάτων της τουρκικής που είναι γεμάτα τόνους. Μόνο τα ελληνικά «δύσκολα» γράμματα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ προς όφελος της παιδείας.
Στην εικόνα μπορείτε να δείτε για τα «δύσκολα» τούρκικα γράμματα (τα εισαγωγικά χρυσώνουν το χάπι) και μπορείτε να κατεβάσετε από εδώ το Φύλλο της Εφημερίδας της κυβερνήσεως.
Τι κι αν όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια σε παγκόσμιο επίπεδο διδάσκουν αρχαία ελληνικά;
Τι κι αν ακόμα και οι Τούρκοι διδάσκουν στο πανεπιστήμιο αρχαία ελληνικά;
Τι κι αν οι αξιωματικοί του στρατού των αμερικανών διδάσκονται τους αρχαίους συγγραφείς από το πρωτότυπο;
Κάποτε πρέπει να τελειώσουμε με αυτήν την παρωχημένη εθνικο-φασιστική υστερία.