Οι αδιόρθωτοι άνθρωποι

Έχω μία μανία με τα ρητά, αλλά όχι με όλα. 
Μόνο με εκείνα που δείχνουν με εύστοχο τρόπο κάτι ειδικό, βαθύ και εσωτερικό, μια κρυμμένη γνώση την οποία οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να αποφεύγουν «όπως ο διάβολος το λιβάνι». 
Οι άνθρωποι αρέσκονται στα επιφανειακά και εντυπωσιακά λόγια. Όσο πιο επιφανειακά τόσο το καλύτερο. Όσο πιο εντυπωσιακά τόσο το καλύτερο.

Η επέτειος ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ

Πηγή: ΙΔΟΥ
40 χρόνια πριν. Ήταν η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Καλή ώρα! Στην γειτονιά μου. Η γνωστή παλιά ιστορία. Η φίλη μου, τα είχε με τον φίλο του. Εγώ, ομορφούλα και ζωηρούλα. Εκείνος, συμπαθητικός και σοβαρός. Η μοιραία πρώτη συνάντηση. Η πρώτη ματιά!!!

Καρναβάλια ή Τριώδιο

Τά μαγαζιά μέ τίς ἀποκριάτικες στολές ἄνοιξαν παντοῦ καί σέ λίγο τά μεσημεριανάδικα θά ἀρχίσουν νά ἀσχολοῦνται μέ γκαλά καί μπάλ-μασκέ, ἐπώνυμους καί προτάσεις μόδας γιά τίς ἀποκριάτικες ἐξόδους.

Ἡ συνήθεια τοῦ μασκαρέματος ἔρχεται ἀπό πολύ παλιά. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἠθοποιοί φοροῦσαν μάσκες ἀνάλογα μέ τόν ρόλο. Ἄν ἦταν τραγικός φοροῦσαν ἐκείνη τήν μάσκα μέ τό λυπημένο ὕφος καί τό στόμα γυρισμένο πρός τά κάτω. Στίς κωμωδίες φοροῦσαν τίς ἀντίστοιχες μάσκες. Ἐπίσης στά ἀρχαῖα «ὄργια» (ἡ λέξη ἔχει τελείως διαφορετική ἔννοια ἀπό αὐτήν πού ἐπικράτησε ἐπί Ρωμαίων) οἱ συμμετέχοντες μεταμφιέζονταν σέ πουλιά, ζῶα ἤ σάτυρους.

Ἡ μάσκα ἐπέτρεπε σέ κάποιον νά κάνει διάφορα πράγματα (ὅπως γιά παράδειγμα νά τραγουδήσει ἕνα σκωπτικό καί ἄσεμνο τραγούδι) χωρίς νά ντρέπεται γιά τήν πράξη του. Φανταστεῖτε ἕναν ἀξιοσέβαστο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος βγαίνει καί βωμολοχεῖ «γιά νά ξεσκάσει» πετώντας τό σύνηθες «ἀξιοσέβαστο προσωπεῖο», παύοντας γιά λίγο νά καταπιέζει τόν ἑαυτό του καί φερόμενος «πιό φυσιολογικά».

Ἐπέτρεπε ἐπίσης σέ κάποιον νά ὑποδυθεῖ κάτι πού δέν εἶναι. Νά δοκιμάσει πώς αἰσθάνεται ἄν ἀρχίσει νά βωμολοχεῖ ἤ νά κοροϊδεύει. Νά δεῖ ἄν τοῦ ταιριάζει νά εἶναι σοβαρός ἤ ὄχι. Να δει αν αξίζει τον κόπο να είναι σκληρός ή υπερήφανος ή απλά έκφυλος.

Πρόκειται γιά ἕνα εἶδος πρακτικῆς ψυχολογικῆς θεραπείας. Οἱ ἐντάσεις φεύγουν, ὁ ψυχισμός χαλαρώνει καί ὁ ἄνθρωπος ἤρεμος μπορεῖ νά ἐπιστρέψει στήν καταπιεστική καθημερινότητα καί σοβαρότητά του.

Δέν ξέρω ποιά εἶναι ἡ δική σας συνήθεια αὐτές τίς μέρες. Ὅμως ἔχω νά σᾶς προτείνω κάτι διαφορετικό.

Ὅλοι μά ὅλοι ὑποκρινόμαστε καθημερινά κάτι πού δέν εἴμαστε. Περνᾶμε ὅλοι μας τήν ζωή μέσα σέ ἕναν τεράστιο Καρνάβαλο. Ἔτσ:

-Γιά μερικές μέρες ἤ ἔστω ὦρες ἀφῆστε τό «πρέπει», τό «ἔτσι γίνεται», τό «τί θά πεῖ ὁ κόσμος».

-Πετάξτε τήν εὐγενική καθωσπρεπική μάσκα σας.

-Ψάξτε μέσα σας καί ἀνακαλύψτε τό παιδάκι πού καταπιέζετε τόσα χρόνια μέ τούς φόβους καί τίς ἀνασφάλειές σας.

-Σκάψτε στήν λάσπη σας γιά νά ξαναβρεῖτε τά παλιά σας ὄνειρα. Θυμηθεῖτε τά.

-Ἀναλογιστεῖτε πώς καταντήσατε ἔτσι ὅπως καταντήσατε.

-Παραδεχτεῖτε μέ θάρρος τήν προσωπική σας ὑπαιτιότητα σέ αὐτήν τήν κατάντια, χωρίς νά ρίχνετε τό φταίξιμο στούς ἄλλους.

-Θυμηθεῖτε πώς ἦταν τότε πού ἁπλά χοροπηδούσατε στούς δρόμους ΕΤΣΙ, γιατί ἡ ψυχή σας χοροπηδοῦσε.

-Δεῖτε καί ἀναγνωρίστε τήν διαδικασία πού σας μετέτρεψε σέ ἀπολιθωμένους γέρους μέ ἡλικίες 20 ἤ 30 ἤ 40 ἤ 50 χρονῶν.

-Ξυπνῆστε γιά λίγο ἀπό τόν λήθαργό της καθημερινότητάς σας. Δέν κάνετε κάτι ἰδιαίτερο. Ἄλλα ἕξι δίς ἠλίθιοι νομίζουν ὅτι εἶναι τό κέντρο τοῦ κόσμου, ὅπως ἀκριβῶς καί ἐσεῖς. Ἀλλά δέν μπορεῖ νά ὑπάρχουν ἕξι δίς κέντρα τοῦ κόσμου γιατί ἐκ τῶν πραγμάτων ὑπάρχει μόνο ἕνα.

-Φωνάξτε «ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΜΑΙ!!!» ἔστω καί ἄν δέν πιστεύετε σέ θεό.

-Σταματῆστε νά τρέχετε γιά νά βγάλετε περισσότερα φοβούμενοι ὅτι «αὔριο μπορεῖ νά…». Κανείς δέν ξέρει κάν ἄν θά ζεῖ αὔριο.

Δύσκολη συμβουλή σας δίνω.

Ξέρω πολύ καλά ὅτι οἱ περισσότεροι θά νομίσουν ὅτι αὐτό ἤδη τό κάνουν. Ὅμως πρόκειται γιά τό ἀτομικό τους προσωπεῖο καί τίποτε ἄλλο.

Ξέρω ἐπίσης ὅτι ἡ συμβουλή αὐτή εἶναι πολύ δύσκολο νά ἐφαρμοστεῖ.

Ἐκεῖνο ὅμως πού ξέρω ἐπίσης μέ ἀπόλυτη βεβαιότητα εἶναι ὅτι ἄν προσπαθήσετε νά τήν ἐφαρμόσετε τότε ἡ ζωή σας θά πάψει νά εἶναι ἕνας Καρνάβαλος καί θά μετατραπεῖ σέ Τριώδιο.

Ιδέα για δενδροφύτευση

Πριν καιρό είχα κάνει το λάθος να ανέβω στην Πάρνηθα. Με παρέσυρε η παρέα μου. Πήραμε το τελεφερίκ, ανεβήκαμε στο καζίνο και μετά περπατήσαμε έως το καταφύγιο. Κυριολεκτικά έπαθα κατάθλιψη!
Το βουνό ήταν ξερό και ξασπρισμένο. Τα χώματα είχαν παρασυρθεί τελείως από τις βροχές. Ελάχιστα χορτάρια, μερικοί θάμνοι και ακόμα λιγότερα δεντράκια φυτρώνουν στις έρημες πλαγιές.
Προφανώς θα περάσουν δεκαετίες πριν κάποιος φυτέψει μερικά δέντρα εκεί. Και σιγά μην το έκανε το κράτος, το οποίο είναι γαλαντόμο μόνο για μίζες και πολιτικές κομπίνες. Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τις Μη κυβερνητικές οργανώσεις όπου γίνεται η ρεμούλα και το φαγοπότι της αρκούδας.
Όσο για την φύση, θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να ξαναφτιάξει το δάσος. Αν το ξαναφτιάξει, γιατί η περιοχή μας  «καίγεται» από τους ανέμους της Σαχάρας και γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο ξερή.
Μυρμηγκιές από ανθρώπους πηγαινοέρχονταν στα μονοπάτια. Είχαν πάει «εκδρομή στην φύση». Για τους κατοίκους της πόλης αυτό το νεκροταφείο μπορεί να προσφέρει αναψυχή! Δεν έβλεπα κανέναν να σκάει ιδιαίτερα που περπάταγε σε μία πετρώδη έρημο αντί σε ένα πράσινο και ζωντανό βουνό. Εξάλλου ολόκληρες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν μέσα στα τσιμέντα και την άσφαλτο και αγνοούν παντελώς την έννοια «δάσος» και «άγρια φύση».
Και τότε μου ήρθε μία ιδέα.
Όλοι οι Έλληνες λίγο-πολύ πηγαίνουν εκδρομές. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μην συναντήσουν κάποιες καμένες πλαγιές.
Επίσης όλοι καταναλώνουν φρούτα. Και τα φρούτα έχουν κουκούτσια. Και όλοι αυτοί οι τόνοι των κουκουτσιών πετάγονται στα σκουπίδια.
Αν λοιπόν οι εκδρομείς μάζευαν τα κουκούτσια από πορτοκάλια, λεμόνια, χαρούπια, ροδάκινα, σταφύλια, καρπούζια, πεπόνια και ότι άλλο σπόρο, και τα πετούσαν τυχαία στις πλαγιές, νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο μικρό αποτέλεσμα.
Φυσικά δεν θα φύτρωναν όλοι οι σπόροι. Αλλά μία συνεχής σπορά από τους εκατοντάδες χιλιάδες εκδρομείς, σιγά-σιγά θα έκανε πιο πράσινη την πατρίδα μας.
Προσωπικά έχω ήδη αρχίσει αυτήν την δραστηριότητα.
Δεν θα ήταν άσχημα αν βοηθούσατε και εσείς. Με λίγο κόπο θα μπορούσατε να πετάξετε στις γυμνές περιοχές τσάντες ολόκληρες από σπόρους.
Προτιμάτε να πετάτε στην εξοχή σπόρους και όχι σκουπίδια. Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε νέο-έλληνες.

Οι αδιόρθωτοι άνθρωποι

Ένα ρητό λέει: «Δεν έχει σημασία τι πράξη έκανες, αλλά τι θα κάνεις μετά την πράξη».
Αλήθεια, εσείς τί έχετε κάνει μετά που καταλάβατε το λάθος σας;
Προσπαθήσατε να το διορθώσετε;
Είπατε ότι εσείς φταίτε;
Αποφασίσατε ότι δεν πρέπει να ξανακάνετε το ίδιο λάθος;
Μελετήσατε τους λόγους που το κάνατε ώστε να μην το επαναλάβετε;
Ή μήπως ανήκετε στο 99,99% των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι δεν το ήθελαν, δεν το σκέφτηκαν, ότι ο άλλος έφταιγε;

Ουκρανία και επιθετικός καπιταλισμός

Τα γεράκια του καπιταλισμού έχουν ορισμένες μεθόδους για την λεηλασία του πλούτου των χωρών: Ελεύθερη αγορά, δυστυχήματα, πολιτική αναταραχή, ξεκάθαρη και απροσχημάτιστη στρατιωτική εισβολή. 1) Ελεύθερη αγορά. Οι τραπεζίτες και τα διεθνή μονοπώλια, διαφθείρουν με χρήμα τους κυβερνώντες και υπερ-χρεώνουν τις χώρες με ελάχιστο αληθινό αλλά πολύ εικονικό χρήμα. Έπειτα έρχεται το ΔΝΤ και οι «επενδυτές» για να «σώσουν» την χώρα. Και έπειτα ακολουθεί φτώχεια και πείνα δεκαετιών για να ξεχρεωθούν οι σωτήρες».

Για την ειρήνη

Η ΕΙΡΗΝΗ δεν μπορεί να έρθει από τον ΝΟΥ γιατί δεν είναι του νου. Η ΕΙΡΗΝΗ είναι το υπέροχο άρωμα της ΗΣΥΧΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. Η ΕΙΡΗΝΗ δεν είναι υπόθεση σχεδίων, διεθνούς αστυνομίας, ΟΗΕ, διεθνών συμφωνιών ή επιθετικών στρατών που παλεύουν στο όνομα της ΕΙΡΗΝΗΣ.
Εάν πραγματικά θέλουμε αληθινή ΕΙΡΗΝΗ πρέπει να μάθουμε να ζούμε όπως ο σκοπός σε καιρό πολέμου, πάντα σε ετοιμότητα και επιφυλακή, με νου έτοιμο και ελαστικό, γιατί η ΕΙΡΗΝΗ δεν είναι υπόθεση ρομαντικών φαντασιών ή υπόθεση ωραίων ονείρων.

Η συγνώμη

Κάποτε ήταν ένας πιτσιρίκος που τον είχαν στείλει να καλογερέψει σε ένα μοναστήρι. Εκεί, κάθε φορά που έκανε μία ζαβολιά ή ένα λάθος, ο ηγούμενος δεν τον μάλωνε ούτε τον τιμωρούσε με οποιονδήποτε τρόπο. Αρκούσε μόνο να ζητήσει συγνώμη. Ένα βράδυ ο μικρός παίζοντας αναποδογύρισε ένα καντήλι.

ΕΠΕΙΓΟΝ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Το κείμενο ήρθε με το ταχυδρομείο:

Οι Αμερικάνοι έβγαλαν αυτό που ήθελαν στη Δημοσκόπηση!!! ΟΙ Ελληνοαμερικάνοι μας παρακαλούν. Ψηφίστε!

Μάλλον έχει αντιστραφεί η κατάσταση που περιγράφεται παρακάτω. Κανείς εφησυχασμός.

Ψ Η Φ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε   Κ Α Θ Ε  Μ Ε Ρ Α

 ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ (συγγενείς, φίλους, γνωστούς, κλπ.) ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ!!!

Οι Σκοπιανο-αμερικάνοι πέτυχαν το σκοπό τους! Το "ΟΧΙ" έχει περάσει πλέον μπροστά & μάλιστα με 24.272ψήφους!!! Και να σκεφτείς ότι τα Σκόπια έχουν περίπου 4.500.000 πληθυσμό, ενώ η Ελλάδα 11.000.000!!!! 

Με διπλάσιο πληθυσμό θα έπρεπε να έχουμε διπλάσιο αποτέλεσμα υπέρ μας.
Τελικά όμως έχουμε απλά διπλάσιους ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ή και ηλίθιους, που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι σήμερα είναι η Μακεδονία, αύριο η Θράκη, μεθαύριο τα Δωδεκάνησα & η Κρήτη κ.ο.κ.

Μην είσαι αδιάφορος!!!

Ψήφιζε καθημερινά
Στείλε αυτό το mail σε όσους γνωρίζεις & πείσε τους & αυτούς να ψηφίζουν καθημερινά.
Δεν παίρνει πάνω από 10 δευτερόλεπτα!!

Μην αδιαφορείς!!!

Κυκλοφόρησε από Ελληνοαμερικάνους.,,,,,, ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!

YOU CAN VOTE EVERY 24 HOURS!!!

Αμερικάνικη δημοσκόπηση για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ !!!

ΕΠΕΙΓΟΝ

Στείλτε το παντού!!!!!!

Σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνον!!!!

Ψηφίστε ΟΛΟΙ!

Στην παρακάτω Αμερικανική τοποθεσία, γίνεται «δημοσκόπηση» για το αν η Μακεδονία είναι Ελληνική ή όχι.
Μπείτε, ψηφίστε και διαδώστε το σε όσους ξέρετε!
http://www.topix.com/forum/world/macedonia/TAAAAFN23PMGMJ147

Είναι πολύ απλό. Ούτε όνομα πρέπει να βάλετε, ούτε στοιχεία, ούτε τίποτε. Μόνο επιλέγετε το Yes και μετά βλέπετε το ως τώρα αποτέλεσμα.

Ανάμνηση του θανάτου

ΠΗΓΗ: ΙΔΟΥ

Στους περισσότερους ανθρώπους είναι γνωστό αυτό που κάνουν οι μοναχοί. Βάζουν στην καθημερινή τους προσευχή την ανάμνηση του θανάτου.
Την υπενθύμιση της μικρότητάς μας μπροστά στο άπειρο, την ματαιότητα, την ψευδαίσθηση, την προσωρινότητα αυτού του κόσμου. Το πόσο γρήγορα κυλάει η ζωή, είναι φανερό, είναι το γνωστό. Και το τι μας περιμένει αύριο, είναι το άγνωστο.
Και όμως λέμε με σιγουριά: Σε εμένα δεν θα συμβεί.
Ποιος μας το είπε αυτό; Είμαστε οι εκλεκτοί της ζωής; Και εάν νομίζουμε ότι είμαστε, τι μας κάνει να το πιστεύουμε; Πάνω σε ποια ατράνταχτα και αδιαμφισβήτητα στοιχεία έχουμε στηριχτεί; Ποιος μας έχει διαβεβαιώσει ότι το αναπόφευκτο είναι μακριά, πολύ μακριά από εμάς; Μόνο και μόνο επειδή λέμε «μακριά από εμένα»;
Μήπως, λέω μήπως, θα πρέπει να κάνουμε ότι και οι μοναχοί;
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσα «κακά» μπορούμε να αποφύγουμε και πόσα «καλά» μπορούμε να κάνουμε με οδηγό αυτήν την δράση;
Για σκεφτείτε το…